Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding

[p. 722]

Buwégi

Te nai ai f' na orkan
kon breni lek' a dede
san no libi denki
bifo a sa boro bropresi
kon légi na mama
f' i grontontonwatra
tron soso soso
lalaprakseri...

Lobi lobi, we lun
na a tata f' di gronwinti!

Na frafra wunjuwoinsi
di sa tan aka,
f'e wakti sidon na moferi
fu skin soso weni lo
psa dapeso...

Fu wiki n' ai agen,
e spai en égi dede:
a poko poko feti
d'e sarka ar'bro
pur' a ebi,
f'e wegi wan winti
kon bar' wi bonjo!

[p. 723]

De vluchtige windhoos mens

Wanneer het oog van de orkaan
verblind is als de dood
die geen gedachte achterliet
voordat het leven door het zenith
drong en de zetel des verstands
het bekken vormde waarin
het grondwater van alle breinen
ligt opgezogen in de zuivere idee...

Lief! Lief!
Wij zijn de windhoos mens! En ruimte
is de stam van geest aan onze bodems!

O, vluchtige windhoos,
niet aflatend en toch
in de werveling vergaand!
Er zijn de roerselen
van enkel lichamen
die ons beweging heten en
die voortschrijdend hun luchten
mede doen vergaan...

Om na het uitrazen
de ware ogen weer te openen
die ons de eigen dood aanstaren!
O, de wankele strijd die de adem-
trek sart om de last
die wij aanvaarden in 't bezielde zijn!
Tot op het bot doortrokken van de geest,
de levende, levende wij!

[p. 724]

 

F'e kor' en makti

 

sondro fu lasi ju ati...

 

 

 

No seki, wans' o doi,

 

sondro prakseri wai pasi gi jú!

Fu: NOWTU, 1980

[p. 725]

 

Om zo bestaanskracht te bedwingen,

 

zonder dat het hart erbij inschiet!

 

 

 

Verroer je niet, hoe dun ook,

 

zonder dat de gedachte der geboorten

 

reeds jou het pad naar de mens

 

heeft bevrijd!

Uit: AANGEZICHT, 1980