Dus als plata en prata (dat is: plat), jepi en het ouderwetse lepi (dat is: help, helpen) beide in een en dezelfde tekst voorkomen, dan is dat heel normaal en niet slordig!
Beter: het is perfekt!
Helaas zijn we ook anders geworden, andere mensen met een gewijzigd taalsysteem náást het gewijzigde taalgebruik. We hebben leren kiezen voor één konsekwente vorm en denken in onze eigen taal (het Sranan) zó Europees dat we niet beseffen, in wezen een geheel ander taalgebruiks-systeem op onze (orale) taal toe te passen.
En als we dat aanvoelen, want we zijn nie dom!, dan wisten we dus niet hoe fundamenteel anders dat was!
Het motto van dit gedicht heeft óók al ‘het principe’! Wie naar de spreektaal luistert, hoort dat onbewust. Bij het gebruik van het schrift, dus bij het zetten van tekst op papier, is het nu aangegeven met kursief en niet-kursief.
Het grappige is dat de binaire tegenstelling (Hij-levend versus hij-dood: AB) met ritmewisselingen en toonhoogteverschillen wordt aangegeven. Kortom, het ware gezicht van de systematiek toont zich alleen in de spreekpraktijk, op allerlei taalgebruiksgebieden tegelijk.
Om een in wezen wetenschappelijk vrij ingewikkeld iets gemakkelijk te zeggen poneer ik: ‘Onze filosofie, onze literatuur, onze kultuur, alles van ons, ons wereldbeeld, is terug te voeren tot de fundamentele struktuur: A = AA = AB = BA, dus ook A(ab)B = ABBA = ABAB = AABB etc.’ De spiegelstruktuur van de realiteit, gedemonstreerd op elk mogelijk nivo. Wie het niet gelooft moet het maar gaan onderzoeken. Dat moet tóch sowieso gebeuren!