Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding

[p. 648]

Revo powema 2

Mi na fowru.
Na den ler' mi f'e or sani
na in gorogoro.

• Godo broko

Mati no mumuj!
No broko tiki wipi mi
e kras' i gari sarka mi!
E moejlek mi
e wrakel mi
pe lobi kruwa
nain tapunkrabasi!

Oten ef' nanga ope
krakti sa kaseri?

A no de makti f' mi,
f'e kenki fesi
wan-tu-dri
lek agama,
f'e budrigi
e tan njan moni,
esi lek aira!

[p. 649]

Revo-verzen 2

Hoe werd ik vogel?
Ik verkrop de dingen niet,
niet van nature. Onderdrukkers,
dat hebben júllie mij geleerd!

• Oorlog aan de kameleon

Hou je afzijdig vriend en pak
geen stok om mij te slaan,
mij de verkeerde die je hier ziet staan!
Val míj́ niet aan en terg míj́ niet,
maar die ander daar (boersjwa-boersjwa)!
Verbitterd konstateer ik dat de liefde
(het deeg der alledaagse broden)
verzuurd is in de silo waarin aren
de massa's waren der verdoemenis!

Door de haatdrift geschift, de liefde,
liefde zij! Er is een plek geschonden:
't heiligdom van al ons zuivere bestaan.
Hoe kunnen wij de onheilskracht bezweren
die ons de zuurdesem
tot smakeloosheid doet vergaan?

Mijn machteloosheid is niet groot,
maar groot genoeg
geen kameleon te zijn, zoals de anderen,
(boersjwa-boersjwa), zoals zij die zich

[p. 650]

 

Sonte mí, wrokoman,

 

no speri den

 

f' de libisma.

 

 

 

Mek den dan spot'

 

a mi tapu,

 

gi mi a dréginen

 

f' kwarkiburiki.

 

 

 

Mi sa boigi satisfaksi,

 

tan te mi ati lepi

 

f' kan bar'wroko:

 

 

 

Te dja, kajanagraman!!

 

Skot' ju morofara-go!!

 

 

 

Mi ati soká!

 

Soka te a popo

 

fu bigi kondre-lé!

Fu: OROSKOPU, 1969

[p. 651]

 

aanpassen aan de verrotting om de winst

 

van het bedrog, mijn vriend, van het bedrog!

 

En van de schijn die 't kapitaal der natie

 

verteert tot bodemschatkist van de leegte!

 

Hoe arm toch zijn wij, verraden en geplukt!

 

 

 

De arbeider in mij kent niet - schijnt het -

 

de status van hun evenknie, terwijl zíj́

 

mens menen te wezen en te mogen heten.

 

 

 

Spottende razernij! Ik ben hun werkpaard,

 

hun ezel, hun sjees, hun koets, hun uitbuitlui!

 

Automaat die, voor 'n kwartje maar,

 

z'n schatten prijsgeeft en

 

die loopt gesmeerd op hún idee:

 

ben ík, héét ik, bij de boersjwa boersjwa!

 

 

 

Tevreden lot dat echter vreet en binnenvet

 

totdat de dag zal rijzen met het dagelijks brood

 

waarop ik hen in daverende drift zal wijzen:

 

 

 

Tot hier! of anders... 't is uw dood,

 

boersjzwijn of hoe u ook mocht heten!

 

 

 

Een koperen refrein dat schalt hoe 't lied

 

der razernij opdrijft uit het gerijpte harte-

 

zeer dat onderdrukking schiep.

 

 

 

Het barst van leugens in dit land, vervloekte!

 

Het barst van tekens aan de arbeidswand!

 

Ellendige boersjwa!

Uit: HOROSKOOP, 1969