Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding

[p. 441]

singi de naini

Wan blaka rowsu

Dan fos' a e fir' en goro he!
Dan fos' a e fir' en goro he!

Wan blaka rowsu
mu abi braka dow!

Wan blaka rowsu,
aay! a mu abi: blaka alen,
wan pika-pika blaka doti
fu a kan gro wan gro!

Dis'... dis' na a bebemofo
fu wi dip'dip'bere tori:
a no fu a kroru a e go,
ma fu na kofu di mu ori powa!

Wan blaka rowsu? Chn!!
A mu abi: blaka dé!
Blaka worku! Blaka loktu!
Blaka munkenki! Blaka son!
Blaka juru d'e nak' oloisi
wabambam! pur' juru na gengen skin!

Wan blaka rowsu, aay, a mu abi:
bráka bráka ten,
fu buba en istoria!

[p. 442]

Negerschapsverzen 5
• Een zwarte roos

En dan pas voelt die roos zich roos...
En dan pas voelt die roos zich roos...

Een zwarte roos
vereist een zwarte dauw.

Een zwarte roos
behoeft een zwarte moesson,
voor haar teelt de zwartste aarde,
zwaarzwarte groei en bloei als bloem!

Hier schuilt de monding van de waarheid
waaraan heel ons leven zich
zou moeten staan bedrinken:
de zwarte mens,
het zwartgebaarde kind,
verdient zoals een ieder z'n kultuur
met zwarte trots te dragen!

Een zwarte roos vergt een zwarte dag
uit zwarte zon, inktzwarte wolken
die haar zwart geluk voorspellen
in de allerzwartste uren
die in donkerzwarte vonken spatten
uit het aangezicht der nachtzwartduistere
geschiedenis!

[p. 443]

 

‘Wan blaka rowsu! Wan blaka rowsu!

 

Wan blaka - di j'e go de, di j'e go de -

 

lelele, lelele, lelele rowsu....’

 

 

 

...dan fos' a e firi

 

nanga ala en firi

 

taki en goron-iii!!

 

 

 

Dan fos' a e fir' en goro ho!

 

Dan fos' a e fir' en goro he!

Fu: LELU!, 1981

[p. 444]

 

Een zwarte roos

 

o, 't dient brandend gezegd,

 

behoeft een zwartzwart zielsbestaan!

 

 

 

En dan pas voelt die roos zich roos!

 

En dan pas ís die roos roos roos!

Uit: VERVREEMDING, 1981