Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding

[p. 424]

singi: ‘Asamando jawa diwi diwi’

Sembe

Siksi kopro nain rof'kisi.

Na dede du! Na dede du!
Na dede du-o, sembelele!

Kow' nagri pranga
tja go a sribidoti!

A ben abi f' en! Sembe?
Sembe na noti!

So a de-na-en-de,
so a trusu!
Sembe n' abi kweti!

Ke, si da bon fa a prani!
Winti na wai a e gwe!

Fu: JOWE, 1978

[p. 425]

 

Niets is de mens meer

 

dan een zucht der eeuwigheid.

• Niets is de mens

‘O, weent in de gezangen
van het dodenrijk! O weent en treurt!’

Zes koperen nagels aan een ruwe kist.
Hier heerst de hand der eeuwigheid.
Het is de dood die sterven deed.
O mens, aan 't vlees ontsproten!

Wij drijven nagels in ons hout.
Het bos dient ons als kerkhof.

De mens verwerft zich zijn bezit,
doch zelf is hij niets gebleven.

Heden springlevend. Morgen reeds
ontslapen naar de geest der tijden.
Vervuld is men van leegten, anders niet!

Och, zie de boom vol bloesemschoon!
De wind ruist met een zucht en...
reeds geveld ligt hij!
Zo bloeit het woud des levens.

Uit: OERKRACHT, 1978