Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding(1984)–Edgar Cairo– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [p. 419] Sekete Safri ma sekre m'e fadon. Seketeman, kon wip' wan dansi! San kir' man so dan finfini? A no adi mas' futugron e gi por'waka lek' te den abi takrusiki, dan moferiman nak' wan fa-w'-sa-du-brenbren e soipi dede gi at'mofo nanga bitabita draidrai! Luku fa sani e drungu e gwe! Aye! Aye! Krio'oneng'e, aye! Kon nak' tintiki-poku pur' ten-gorogoro, swit' en sten, so hila hila e singi lek' a e singi en garansi-melodija! Luk' fa m'e poko fu wan enkri mofo frimanbro! Libi disi, na hinto hinto a e njafaro! Fu: JOWE, 1978 [p. 420] • Levensdans/dodendans Langzaam maar zeker is mijn val. Spelers van de sekete, dansen wil ik, naar de hoogten! Waarom sterft dit mensenhart? Is het een voetgezwel dat mij de tred vergalt? Gaan doe ik, in de levensdans, als kreupel en door de melaatsheden verkreukeld en verkrampt tot gods gedrocht! Wankel-mank en in de ban van m'n belagers met hun stokken op oud roest, (de arme z'n muziek is zíj́n kakafonie!) en in de hoofdrol van 't Ballet der Ondergang met doodse stuipen het gevoel vertolkend van dit wurgende orkest! Kijk hoe de wereld in mijn ogen weet van koorddansen op de trapeze: de woeste dronkenschap der dingen! Voorstelling in de volste gang! Kom, kakafonianten, ratel met je latten! Spetter de splinters van geluiden los, los, los! En... speel muziek, muzíek, tien ritmen tegelijk! Verbreek de voortgang van de tijd met helse zang; de zondvloed van mijn dag eist dat het leven groots en grotelijks verzuipt! [p. 421] Zie hoe gebrek aan lucht de borst verkrampt! Hoe eng zijn wetten van bestaan? Hoe vrij zijn danspassen op 't podium der smarten? Uit: OERKRACHT, 1978 Vorige Volgende