Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding(1984)–Edgar Cairo– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [p. 348] A dé di wortu bigin dansi O, o! Dan Winti jere fa en grasi gro wan pisi gro fu gran grograni: grogrogro! A Winti jere fa wan gadumofo swar'dring bonjowatra f' leleku. A Winti f' Winti kiki en bro buwégi alakanti sobu so; ope A no ben go fu go, dede tan dede dede. Winti f' Wint'oso, A! Jere A jere fa en Tata (nanga a ede fu en anu) bos' wan pipa-prasoro sofas' so, tak': ‘Lele miwan! a lele lele wik'o mi de wan koni fu graman f' ju josikondre!’ Winti f' Wint'oso, kondre f' kondrebere! A Winti f' Wortu, fir' fa en baruba wai, pe dron e pintopinto naki pinti, pot' gogo gi gron fu ritmo e seki dubadundundun! e dansi atap' a fos' luku f' na aikrin di bonu seti. [p. 349] Het weerwoord van de powesie 8 scheppingsdag De dag waarop het woord vibreerde En o! Het Goddelijke Woord, de god gelijk! Het hoorde 't groeien van het gras der vroege weiden. En Het vernam hoe goden 't merg dronken van verdronken ziel uit doden, heildronk op de god, de god. En het Woord vibreerde, adem van de geest, naar alle levenskanten uit. Daar waar Het week vielen de doden. O tempel der tempelen, hemel en Het! En het Woord der Goden, 't hoorde hoe de Vader aller Vaderen tussen de weke bodems met de toppentinteling der vingers, de zwam aanraking gaf met een: ‘Ontwaakt! Ontwaakt! Ik ben de Wil en het Besef van wijzen uit de dagen uwer jeugd.’ O Geest van het geestdom! Vader van het huis dat ons de wereld is en dat ons in 't omhulsel van de huid de ziel doet herbergen! Het Woord! Het voelde hoe de baard der baarden week. Aanhoord werden de slagen van de instrumenten. En 't visioen der waarheden verscheen de priesters in de scheppingsblik die dwaalde over de wateren der orakelen. [p. 350] Wortu, A soktu go na alasé fu en skin. Dan a fir'fir'fas' jeje, en égi égi. A bar' woi, taki: ‘Jeje! Ju na a mi f' Mi! f' San ede so I no man feni rostu tap' a tori f' libiwan? Fu san ede ju e tanteri a gadu nain a Gadugadu f' kra?’ A no wan betre sikiman mus' abi? A no wan kesekese kunduknopo ati mu e lus'lasi bifo koroku go? Nomo dan sobu, Wortu brasa wan Atapu-Kromanti (ben kon ben kon). A bar' obja! E frekti wan waran pur' nain a papasneki san konsensi ben kon si na ai. Ala mi tonton disi seki f' wèrderskreki go! Di wortu fadon, keba ten ben dansi. Er' mi kondisi lai wan skarki nanga fin'fin' gowtu. Wortu d'e brenk' atapu tongo so! A hebi moro bro di wai fu tak' a doro. Fu: JOWE, 1978 [p. 351] Het Woord! Het steunde stem naar alle zijden uit, tastte zich naar de geest. En sprak tegen de rede met: ‘O Ik die Ben en Zijt, getwee uiteen, de geest èn geest gelijk, tot God ineen verkregen! Woord Ik! O kent Gij niet de wegen van de zielerust? En kent Gij niet 't geluk van 't spreken noch zijns gelijke in de taal des levens?’ Het Woord als medicijn der priesters! Het Woord dat uit het hart de knoop ontwart van wat beknellend is. Zie, zeggende dit, vlood Het de Angel des Gemoeds tenader, en ruiste in der Dingen Val: ‘Ik beveel u, Slang der slangen, bovenal Adder van 't Gepeins, u te ontwarren uit de knoop van al wat u het lichaam is!’ Heel mijn bewustzijn in ontwaakte schok. O 't Woord, gezwegen, thans gezegd, gevallen en mij naar het hoofd gestegen! Om zo de goudader van het begrip te zijn! Gedolven schat, gewogen op de schaal van 't menselijk verdriet! De glans van het gesproken woord, goud en toch met het giftige gewicht der rede! Verpletterende ziel, o ademnood! Uit: OERKRACHT, 1978 Vorige Volgende