Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding
(1984)–Edgar Cairo– Auteursrechtelijk beschermd[p. 246] | |
• In deze maatschappijHuil niet, me kind! No kré! No ke!
Je aanpassing gaat supersnel.
Je hoofd op school, 't krijgt intelligensie.
Dat gat in je verstand, me kind,
heet nooit meer minderheden-achterstand.
Je wordt een echt petatte-menssie
- in deze maatschappij.
Je vader eet geen stonki* meer.
Hij draagt nu nette kleren aan zijn lijf.
Hij vreet en zuipt en hoert niemeer.
Hij is een echte djentelheer,
zonder civiele achterstand
- in deze maatschappij.
Je moeder die je hebt pinaart geen cent.
D'r armoede is dood gegaan. Ze wóónt.
Ze báádt, met bádkuipwater, losse zeep!
Ze heeft met dag z'n opegaan, d'r opmaaksel:
welvaartsmaskara op d'r mensekaak!
Ze is een echte glemmermeid!
- in deze wèry wèry* maatschappij.
Dan wáárom huilt je oog, me kind?
Sterft je buik met groot verdriet,
omdat je jeugd z'n dag verliest?
Of... heb je 'n ‘ding’ misschien gezien
wat bang maakt, banger
dan een kinderhart kan dragen?
- in deze fokking maatschappij?!
| |
[p. 247] | |
Afèn! Je tranen helpen mij een tèt:
een mondje troost die moed weer geeft.
Omdat ik wéét, me lieve kind,
dat jij je eige pijntje kweekt!
- in deze maatschappij, me kind,
in deze mènsenmaatschappij!
Uit: VERVREEMDING, 1981 |