De worstelstrijd der Transvalers

IV. Paul Kruger candidaat gesteld.

Het voorstel, om Paul Kruger te verkiezen als President, in plaats van Burgers, wiens diensttijd in Juli 1877 verstreken zou zijn, is van de zijde der Boeren zelven gekomen, en moet niet als een expediënt, maar als het uitspreken van een beginsel beschouwd worden. Door de vrienden van Burgers werd het als een persoonlijke beleediging, van den aftredenden President beschouwd, en met bespotting ontvangen. Gronden, waarop de herkiezing van Burgers bepleit konden worden, ontbraken evenwel, terwijl het met geen mogelijkheid kon ontkend worden, dat elk zijner grootsche plannen schipbreuk had geleden, dat onder zijn bestuur de staatsschuld verdrievoudigd was geworden, dat het land in alles achteruit was gegaan, en dat zijne Regeering totaal mislukt was. De toevlucht werd nu genomen tot onedele satire om de candidatuur van Kruger belachelijk te maken. ‘Met Paul Kruger, als President, is alle beschaving en vooruitgang op een end’, heette het, en in dagbladen en geschriften werden de persoon en de partij van Kruger om het hevigst aangevallen. Tot elken prijs scheen men de herkiezing van Burgers te willen verzekeren. Doch de Boeren lieten zich ditmaal niet omleiden. Moede van de liberalistische strooming, waarin zij door Burgers geraakt waren, begeerden zij terug te keeren tot de eerste gezonde beginselen van den trek, en als vanzelf moest hun keuze nu vallen op Paul Kruger, in

[p. 459]

wien die beginselen verpersoonlijkt zijn. Zijn candidatuur is daarom te beschouwen als een kort maar veelzeggend hoofdstuk in de geschiedenis van den worstelstrijd der Transvalers, om, en tot behoud van een eigen, onafhankelijk, nationaal volksbestaan.

Kruger, die, vroeger, steeds volstandig geweigerd had President te worden, mocht thans aan den aandrang van het Volk geen weerstand bieden. Van eigen eer of roem was geen sprake, doch het gold een machtig beginsel, en hij mocht niet langer weigeren zich aan het hoofd van het bestuur te laten stellen. Dat hij, indien de verkiezing was doorgegaan, met een overweldigende meerderheid tegenover Burgers zou zijn gekozen, valt niet te betwijfelen. De requisitiën aan hem gericht werden door vele stemgerechtigden geteekend, terwijl onder de Boeren geen stem gehoord werd ten gunste van Burgers. Doch de Presidents-verkiezing ging niet door. Immers toen de Boeren, in April 1877, hun stem op Paul Kruger, als President, wilden uitbrengen vonden zij de stembus verstopt met Engelsche annexatie-proclamatiën, en stond op de deur der gouvernementskantoren in Transvaal, het bekende V.R. (Victoria Regina) met rood krijt geteekend.