Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck–
Auteursrechtvrij
Wijze:
| |
[pagina 333]
| |
En als d'aldermeeste Martelaer.
Och Medecijn! Geneest uwe schaer;
't Versuymde goet beweenen.
2. Och Harder trouw!
't Sijn Schapen u bevolen:
Elck Schaepje lijt een zee vol rouw,
Haer rust-plaets zijn de kolen.
O Christe! 't leven waerheyt en wegh,
Omhelstse, en steltse op u regh:
Ghy weet waer dat sy dolen.
3. O Schepper! Ziet
Uw' teerste Creaturen
Lyden 't alderswaerste verdriet:
Iaren veel zijn haer uren.
Ontfermt, ontfermt Iesu! over haer,
Sy konnen sonder u aenschijn klaer
Niet wesen, leven, dueren.
4. Toont Heer, geen recht,
Maer genae door u wonden.
Handelt met haer als uwe KnechtGa naar margenoot+
Schuldigh thien duysent ponden.
Sietse ô Heer! leggen in de brandt,
Sy staen geschreven in uwe hant,Ga naar margenoot+
Geeft haer wysheyt terstonden.
5. Och Pellicaen
Vol sorgh! Zult ghy vergeten
Die u waert beelt hebben ontfaen,
En nu zijn doodt gebeten;
Met een druppel bloedt uyt uwe borst
Geeft haer leven, en laeft hare dorst,
Aen u disch laetse eten.
| |
[pagina 334]
| |
6. O klaer fonteyn!
Hoeck-steen, Borgh trouw, en Vader!
Maeckt al de zielen schoon en reyn,
Zijt hare straf ontlader.
Versacht, verlicht, vertroost en verlost,
Die u bloedt en doodt hebben gekost:
Niemandt als u zijn nader:
7. Waerachtigh licht!
De ziele wilt verschoonen,
Laet Sinte Michiel u aensicht
Met vreughden haer verthoonen.
Door d'offerhandt en biddende stem
Vergunt al de zielen Requiem,
En vreught in 's Hemels throonen.
|
|