Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck– Auteursrechtvrij
[pagina 268]
| |
Wijze:
| |
[pagina 269]
| |
Onder 't swaer last
Van Mammon, houdt de rijcke vast.
4. Soeckt veel Tollenaers te leyden,
En Sondaers tot sijn Heer.
Laet hierom een mael bereyden.
Door Christus woordt en leer
Veel met hem gaen
In Godes baen,
De sonde haten, 't aerdts versmaen.
5. By Christus is hy gebleven
Tot sijnen Hemel-vaert.
Acht Iaer daer na heeft beschreven
't Euangelij vermaert,
Hy loopt en draeft,
Hy preeckt en staeft,
Zijnde met d' Heylige Geest begaeft.
6. Van 't Ioodts volck, Goodts uytverkoren
Stelt, houdt sijn koers na 't Landt
Van de vergelege Moren:
Vreest moeyte, doodt noch brandt.
Toovenaers twee
Vindt hier, die wee
Doen 't volck door Draken, en aen 't Vee.
7. De Draken fel heeft verdreven
Na 't maken van een kruys.
De Coninghs Soon doot krijght 't leven
Door sijn gebede kuys.
Dees klare Son
Toov'naers verwon
't Luckten al wel, wat hy begon:
| |
[pagina 270]
| |
8. 't Conincx Hof, en volck met hoopen
Tot Godt bekeeren daer;
Sy laten haer mede Doopen.
De Conincx Dochter haer
Aen Godt heel geeft,
En zuyver leeft.
Godt oprecht dient, voor sonden beeft.
9. Als haer Vader overleden
Is, Hirtacus haer Oom
Wil haer trouwe; s' heeft gestreden
Tegens hem kloeck en vroom:
d' Apostel seydt:
't Is een quaedt feyt
Wie dat Coningh! Goods Maeght verleyt.
10. Als Hirtacus dit aenhoorden;
d'Apostel aen 't Autaer
Met een Lancy doet vermoorden.
Mattheus Martelaer
Van Godes Soon
Ontfanght tot loon
Om sijn pen, deughden 's Hemels throon.
11. Wilt sondaer niet langer treden
In uw' boos sondicht
padt Leeringe.
Bekeert u, bekeert u heden
Tot Godt, en staet op radt.
Wordt Godes vrindt
En Godt bemint;
Haet dat uw' ziel, en hart verblindt.
12. In onse plagen en kermen,
Mathéé! staet ons by;
In 't sterven wilt ons beschermen
Van 't helsch Serpent: daer by,
| |
[pagina 271]
| |
In 's Hemels zael
Bereydt een mael
Voor ons, voor ons oock altemael.
13. Geeft, ô Iesu! ons de zegen;
Dat wy van dese tijdt
Wandelen Matthéus wegen
En uw' dienen met vlijt:
Al 't sondigh draf
Neemt van ons af,
Maeckt ons bequaem, tot vreught en straf.
|
|