Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

Sinte Thecla, Maghet en Martelaresse, Een Spiegel der Maeghden.
23. September.

Wijze:
{ 'k Aenbid u Godtheyt krachtigh.            { Ofte,
{ Mijn droefheydt moet ick klaghen.

1. LAet ons eendrachtigh prijsen,
Sint Paulus eerste Maeght,
En grooten eer bewijsen;
Want dit Godt seer behaeght;

Thecla is haren naem,

Bekent door 's werelts rondt,

Groot is haer eer, en faem:

Aenhoort haer lof terstondt.

          Thecla is, &c.

[p. 272]

 

2. Thecla in edel Hove

 

T' Iconi is gebaert,

 

Nochtans in 't ongelove

 

Sint Paulus onvervaert,

 

Naest haer huys preeckt Godts woordt,

 

Met eenen luyde stem:

 

't Huys Thecla dat klaer hoort,

 

Godts kennis krijght door hem.

 

 

 

3. Soo seer Godts woordt beminden,

 

Als Paulus dat maer preeckt,

 

Op Solder men haer vinden,

 

By 't venster haer oor steeckt.

 

Haer Moeder hierom quaedt

 

Wordt, ende haer seer dreyght,

 

Van daer geensins wegh gaet;

 

Sy was geen riet, noch neyght.

 

 

 

4. In hare jonge jaren,

 

Toont hare vroomigheydt:

 

Om Gods woordt laet sy varen

 

Spijs, dranck en ydelheydt

 

Gods woordt oock niet verlaet

 

Om haer Vryer Thamier.

 

Die haer seer hooge staet

 

Belooft: of dreyght met vyer.

 

 

 

5. Paulus men hierom vangen,

 

En werpen in een kot:

 

Thecla wenst met verlangen

 

t' Lijden met hem voor Godt.

 

Sy komt by hem aen-merckt,

 

Haer Schatten hierom geeft:

 

s' Hoort hem, noch sy versterckt;

 

Voor niemant vreest of beeft.

[p. 273]

 

6. Metter daedt nu verfoeyden

 

d'Afgodt, en 't Heydens-dom;

 

En oock, dat haer noyt moeyden,

 

Thamier haer Bruydegom.

 

Neemt aen ons Roomsch Geloof,

 

En suyverheydts waerde pandt,

 

Al acht men haer een sloof,

 

Sy rekent 't niet tot schandt.

 

 

 

7. Tot de brandt is verwesen

 

Na haer Moeders begeer,

 

Thecla heel sonder vreesen

 

Springht selfs tot Godes eer

 

In een groot vyer met lust:

 

Na 't maecken van een Kruys;

 

Tot schant, ('t vyer heel uyt-blust,)

 

Van 't Heydensche gespuys.

 

 

 

8. Geen hinder van 't vyer lijde,

 

Want Iesus haer behoedt,

 

Die haer in 't vyer verblijde

 

Met sijnen troost seer soet.

 

Van 't vyer lijdt sy geen pijn,

 

Al wast een vyer des doodts;

 

By haer scheen Paulus te zijn,

 

Maer 't was de Soone Goodts.

 

 

 

9. Alexander uyt te dooven

 

Meent Theclaes Maeghde-crans,

 

Ia die van haer te rooven,

 

Maer hy en had geen kans:

 

Werpt haer voor beest, en beest,

 

Als Leeuw, Stier ende Beer;

 

Die smeecken haer met Feest,

 

Sy doenen haer geen seer.

[p. 274]

 

10. Serpenten haer niet hind'ren,

 

Al zijnse vol fenijn,

 

Niet meer als jonghe kind'ren,

 

Die sonder krachten zijn,

 

Noch menschen quaet vermaert,

 

Want Iesus was by haer.

 

Haer Lichaem krijght de aerdt,

 

Haer Ziel d'Hemelsche Schaer.