Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

Van Sinte Cornelius, Paus, Patroon van Limme, &c.
14. September.

Wijze:
{ Mijn Ziel ô schoone Creature.            { Ofte,
{ Ick wil de valsche Werelt haten.
{ Neraea schoonste van u gebueren.
{ Noyt Parel schoonder op der aerde.

1. TOt Godes eer, ick laet ontspringen
Mijn stem, uyt liefde onbevreest;

Van Sint Cornelis sal ick singen,

Wat vroomen Helt hy is geweest.
          Van Sint, &c.

[p. 265]

 

2. Als de Christ'nen 't leven verlooren,

 

Veel in't getal door Decius,

 

Als doe tot Roomen is gebooren,

 

Godts waerde vrindt Cornelius.

 

 

 

3. Hy in sijn jeught, en jonge jaren

 

Ootmoedigheyt en deughden mint;

 

's Werelts ydelheyt laet hy varen,

 

In Godts liefde was hy verslint.

 

 

 

4. Als men vergadert veele vonden

 

Om te kiesen Kercks Opper-hooft,

 

Sint Cornelis uyt alle monden

 

Wort verkosen, elck hem daer looft.

 

 

 

5. Tegen sijn wil wordt soo verheven,

 

Maer dit geschiedt na Godes wil:

 

Hoogheydt hy noyt socht in sijn leven,

 

Na Godt hem voeght, hoe swaer 't hem vil.

 

 

 

6. Novatiaen in dese tijden,

 

Die brenght aen een seer swaer tempeest:

 

Cornelis hem hier in verblijden,

 

Soo vroom en sterck was sijnen Geest.

 

 

 

7. Hy achte niet al de boosheden,

 

Verciert van dese Ketter boos,

 

Een yder dit doe heeft beleden,

 

Novatiaen is seer godtloos.

 

 

 

8. In sijn tijdt Dienaers van d' Afgoden

 

Waren Gallus en Volus'jaen,

 

Die seer grouwelijck laten dooden,

 

Die haer Geloof niet af en gaen.

[p. 266]

 

9. Sy laten desen heel verbranden,

 

Ofte lijden ander ellent:

 

Sint Cornelis hoopt van haer handen,

 

Te krijghen 't aldergrootst torment.

 

 

 

10. Als een Seyl-steen trecht de Menschen

 

Alwaer dat was dees waerde Sant:

 

Door Sathans wil, hierom te wenschen,

 

Volus'jaen hem uyt Romen bant.

 

 

 

11. Als hij was wegh, veel hem beklaeghden

 

Aen de Tyran met valscheyt groot:

 

Cornelis wil u uyt 't Rijck jaghen,

 

Volus'jaen hierom hem ontboot.

 

 

 

12. Die Cornelis vraeght: wilt ghy jagen

 

My uyt mijn Rijck? antwoort terstont;

 

Hy antwoordt neen. Seer wreede slaghen,

 

Laet hy nochtans slaen op sijn mont.

 

 

 

13. Cornelis vonnis wort gesproken,

 

Ghy moet eeren Mars onse Godt,

 

Hy sprack met vroomheyt onghebroken,

 

'k Ben niet soo dwaes, ofte soo sot.

 

 

 

14. Wilt ghy niet eeren onse Goden,           Gevraeght.

 

Soo moet ghy sterven door het swaerdt;

 

Ick wensch te lijden hondert dooden,

 

Niette minste my maeckt vervaert.          Antwoort

 

 

 

15. Eer Sint Cornelis soude sterven,

 

Sijn Bewaerder seyt; helpt mijn Vrouw,

 

Vijfthien jaeren heeft moeten derven

 

Haer gangh, met groote pijn en rouw.

[p. 267]

 

16. In Iesu naem, staet op u voeten,

 

Sprack hy alleen doe tegens haer:

 

Sy staet op: Godt begint te groeten,

 

Met veel woorden in 't openbaer.

 

 

 

17. Mars haer Godt doet geen Offerhanden,

 

Al wort hy daer oock door gestelt.

 

Gedoot nu wort door de Beuls handen,

 

Cornlius den vromen Heldt.

 

 

 

18. Liefhebbers van Cornelis deughden

 

Volght die na: 't Roomsch geloof behout;

 

Daer voor te lijden acht het vreughden;

 

Hoovaerdicheyt en hoogheyt schout.

 

 

 

19. Sinte Cornelis wy uw' smeecken,

 

Van Iesu voor ons krijght, o Vrint!

 

Als wy in d'ure des doodts steecken,

 

Dat yeder hulp en troost dan vint.

 

 

 

20. Wilt Iesu aen ons alle geven

 

Ons kleyn t' achten met ons Patroon,

 

Om daer nae te worden verheven,

 

Dit soecken wy, o Godes Soon;