Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

Van de seven woorden des Heeren, aen 't Kruys gesproken.

Wijze:
{ Hoe luyde riep
{ Mijn ziel tot Godt van binnen.

1. WIe dat de stem⁺

Van Herc'les eertijdts hoorden,

Als gebonden quemen tot hem.

Met uwe zeyl-steens woorden

Gesproken, Heer! aen 't bloedigh autaer;
Treckt mijn verstaelt haert; houdt mijn sondaer

Vast met uw' liefde koorden.

          Gesproken.

2. Mijn Iesu goedt!

Ghy bidt aen 't kruys verheven;

Voor de bloedt-zuygers van u bloedt:

Vader wilt 't haer vergeven;⁺

Want sy weten niet wat dat sy doen.
Wilt my u Vader mede versoen

In 't eynde van mijn leven.

3. D'een Moodenaer

Heeft u, o Heer! gepresen;

Ghy belooft: Ick segh u voorwaer

+ Lucian. In Dial.

+ Luc.c.23.v.54.

[p. 117]

 

Ghy zult noch hede wezen

 

Met my in 't geluckigh Paradijs.

 

Geeft Iesu! dat ick van 't quaedt op rijs;

 

Daer by 't geluck van desen.

 

 

 

4. U Moeder trouw,

 

Met Sint Ian aen 't Cruys stonden;

 

Door-zeylen uwe zee vol rouw,

 

Peylen de gront der wonden.

 

Ghy zegt tegens haer: Vrouw ziet u Kindt,

 

Tegens Ioannes (van u bemint)⁺

 

Zie u Moeder, terstonde.

 

 

 

5. Geen troost, o Heer!

 

Uw' menschelijcke vaten

 

Krijgen; maer droefheydt meer en meer,

 

En pijn groot uytter-maten.

 

Ghy roept in u gewilligh torment:

 

Mijn Godt, mijn Godt, waerom ('t is bekent

 

U) hebt ghy mijn verlaten.⁺

 

 

 

6. Ghy klaeght van dorst,⁺

 

Die 't water kan doen vloeyen

 

Uyt 't kaecke-been, of steenen-korst,

 

Ia, alles moet bespoeyen.

 

Ghy soeckt dat 'k uw' tranen geven souw,

 

Dat ick met u kruys, lijden en rouw,

 

En saligheyt, moet moeyen.

 

 

 

7. Mijn sond', en schuldt,

 

Die ick noyt kan betalen,

 

Hebt ghy Heer! met u bloedt vervult.

 

Als ick u hoor verhalen.

 

't Is volbrocht, voor u 'k buygh hart en kniel.

 

Had ghy Herder niet gekocht mijn ziel,

 

In d'Helle ick most dalen.

+ Luc.c.23.

+ Matth.c.27.

+ Ioh.c.19.

[p. 118]

 

8. Ghy roept, mijn Godt,

 

Zoo met u hart als keele:

 

Vader mijn ziele, tot beslot,

 

In uw' handen 'k beveele.

 

Ghy sterft met vreught, beladen met pijn.

 

Wilt mijn zonden niet gedachtigh zijn:

 

V vreught wilt my mee deele.

 

 

 

9 In mijn hart prent:

 

Vw' woorden, heyligh seven,

 

Die ghy aen 't Kruys voor Testament

 

My Iesu! hebt gegeven.

 

Gheeft my, o bloedige Bruydegom:

 

Dat ick na u keer als Zonne-blom

 

Met 't oogh, met 't hart met 't leven.