Van ziel en aarde

[p. 19]

[Wat liet Ge mij, dan roof en eenzaamheden.]

‘Wat liet Ge mij, dan roof en eenzaamheden.
Is het niet enkel smart, die U en mij omhult.
Ik heb met U het bitterste geleden.
Waarom. Wat is de zin van Uw en mijn geduld.’

‘Het is uzelf niet zijn, en zelve onvervuld
met Mij de wijnpers van de liefde treden...’

‘Het bitter loon der liefde is al zwaarder schuld...’

‘Mijn wijnpers treden is zichzelf vertreden.’