Davids psalmen

Psalm Cxliij.

O Heer, wilt mijn gebedt verhooren,
Neygt tot mijn smeecken doch Uw' ooren;
Verhoort my na Uw' waerheydt, Heer,
Bevrijdt my, Heer, Uw' uytverkoren,
Na Uw' gerechtigheydt en eer.

2    Wilt, Heer, met Uwen knecht niet treden

[fol. Aa5v]

In 't recht na Uw' gerechtigheden,
Treedt, Heer, met my niet in 't gericht;
Want niemandt leeft'er hier beneden
Rechtveerdig voor Uw' aengesicht.

3    Mijn' vyandt gaet mijn' ziele jagen;
Hy treed' ter aerd', die by my lagen:
Hy legt my in de duysterniss',
Als 't volck, het welck' voor lange dagen
Al doodt, en al begraven is.

4    Mijn geest werdt daerom door de baren
Van ongeval, my weder-varen,
Gantsch overstelpt; de tegenspoedt
Verbaest my, dat ick niet bedaren
En kan in 't midden van 't gemoedt.

5    Ten dagen, als ick ben aen 't klagen,
Dan denck' ick aen die oudtheydts dagen;

[fol. Aa6r]

Ick overlegg' all' 't geen Gy doet,
Ick spreecke, Heer, ick ga gewagen
Van Uwes handts-werck in 't gemoedt.

6    Aldus benauwt, in sulcke banden,
Breyd' ick, Heer', tot U uyt mijn' handen,
Met mijn' geroep, en mijne ziel
Is dorstig als de dorre landen,
En d'aerd', daer op geen regen viel.

Pause.

7    Verhoort, ô Heer, my haestelijcken;
Mijn' geest verflauwt, en gaet beswijcken;
Verbergt van my niet 't aengesicht;
Want anders soud' ick dien gelijcken,
Die in de kuyle daelt en ligt.

8    Doet in de morgen-stondt my hooren,
Uw' goedigheydt, gaen in mijn' ooren;

[fol. Aa6v]

Ick steun' op U, maeckt my bekent
Den weg, die 'k gaen moet na behooren,
Want 'k hebb' mijn' ziel' tot U gewendt.

9    O Godt, ô Opper-heer der heeren,
Wilt boose macht doch van my weeren,
Redt my van vyandts nett' en strick,
Want by Uw' wieck en by Uw' veeren,
By Uwe schaduw' daer schuyl' ick.

10    Leert, Heer, my doen Uw' wel-behagen;
Leert my na Uwe will' my dragen;
Want Gy zijt, dien ick dien', mijn Godt;
Uw' goede Geest breng' mijne dagen
In 't vlack en effen landts genot.

11    O Heere, maeckt in my doch leven,
Die aen de doodt schier ben gegeven;
Om Uwes Naems will' voert en leydt

[fol. Aa7r]

Mijn' ziel' uyt angst haer toe-gedreven,
O Heer, om Uw' gerechtigheydt.

12    Roept, Heer, doch uyt, die my bestreden,
Om Uwe goedertierenheden,
Brengt om, all' wat mijn' ziel' bevecht,
All' die benauwtheydt aen my deden;
Want ick ben, Heer, Uw' trouwe knecht.