Davids psalmen

Psalm Cviij. Stem: 60.

O Godt, mijn hert' is my bereydt
Tot lof-sang, en tot danckbaerheydt;
'k Sal Psalmen singen, oock mijn' eer:
Waeckt op, gy luyte voor de Heer;
Gy, mijne harp, ontwaeckt terstondt,
Want ick sal in de morgen-stondt,
En in de dageraet ontwaecken,
Om Godt met lof-spel groot te maecken.

2    Ick wil Uw' lof, ick wil Uw' eer

[fol. V3v]

Verbreyden onder 't volck, ô Heer;
Ick sal, mijn Godt, U over al
Lof-singen, door een Psalm-geschal.
Want Uwe goedertierenheydt
Is boven d'hemelen verbreydt,
En Uwe waerheydt blijckt den volcken,
Tot aen de bovenste der wolken.

3    Verheft U boven d'hemels, Heer,
En over all' de aerd' Uw' eer.
Op dat Uw' lieve werde vry;
Geeft heyl Uw's rechter-handts; hoort my:
Godt sprack in Sijne heyligheydt;
Dies spring ick op van vrolickheydt;
Want Sichem sal mijn deyling heten,
En 't dal van Succot sal ick meten.

[fol. V4r]

Pause.

4    Het heele Gileadtsche landt
Is gantsch in mijn besit en handt;
Al wat'er in Manasse leydt,
Dat hebb' ick in mijn' eygenheydt.
Mijn' sterckte, die gevonden werdt,
Is Ephraïm voor my in 't hert.
En Iuda is aen my gegeven,
Daer door ick wetten hebb' geschreven.

5    Ick achte Moab niet, ô Heer,
Ick achte Moabs zaedt niet meer,
Dan yemandt sijne was-pot acht,
Daer in hy sich te wasschen bracht.
Ick sal op Edom straffe doen,
En werpen daer op mijne schoen;
Wilt, Palestina, met Uw' sangen,

[fol. V4v]

En met uw' juychen my ontfangen.

6    Wie sal hy zijn, die my geleydt,
Tot in een stadt van vastigheydt?
Wie sal, ô Heere, zijn de man,
Die my in Edom voeren kan?
Sult Gy 't niet zijn, zijt Gy het niet,
O Heere Godt, die ons verstiet,
Noch uyt en toogt met onse machten;
Noch gaeft aen onse legers krachten?

7    O Heer, weest onse toeverlaet,
En helpt ons uyt benauwde staet;
Helpt Gy ons uyt de bangigheydt;
Want 's menschen heyl is ydelheydt.
Wy sullen zijn in Gode koen,
En in Hem kloecke daden doen,
En Hy sal haer, die ons bestreden,

[fol. V5r]

Als weêr-partijders, gantsch vertreden.