|
| |
Psalm Lxxxix.
ICk sal Godts goedigheyt lof-singen eeuwiglijck;
Ick sal, Heer, met mijn mondt doen Uwe waerheydts blijck,
Van stam tot stam, dewijl Uw' goedertierenheden
Voor eeuwig (seyd' ick) zijn gebouwt in vastigheden:
Selfs in de hemelen gingt Gy Uw' waerheydt toonen,
En laet haer seeckerlick daer in bevestigt woonen.
2 Ick hebbe (segt Gy, Heer) een vast verbondt gerecht,
Met Mijn' van eeuwigheydt door My verkoren knecht;
Ick hebbe David, Mijn getrouwe knecht, gesworen,
'k Sal eeuwig vast doen staen het zaedt uyt u geboren.
En Ick sal uwen Throon, uw' Koninckrijck, opbouwen;
| |
| |
stam tot stam sal Ick 't aen uw' geslacht betrouwen.
3 Dies loven d' hemelen Uw' wonderen, ô Heer,
In d'heylige Gemeynt' is oock Uw' trouw en eer.
Want wie in 't hemelrijck is doch soo seer uytsteeckent,
Dat hy mach tegen d'Heer geacht zijn en gereeckent?
Wie is den Heere doch gelijck in Sijne wercken,
In alle het geslacht der kinderen der stercken?
| |
j. Pause.
4 De Heer is grootelicks geducht in d'heyl'ge raedt,
En vreeslick, boven all' de schaer die om Hem staet.
O Heere, Heere Godt van alle heyren-krachten,
Wie is' er doch, als Gy, so groot van macht te achten?
Groot-machtig zijt Gij, Heer, en Uw' waerachtigheden,
En Uw' getrouwigheyt is rondtom Uwe eeden.
5 Gy heerscht, Heer, over 't meyr haer opgebla-
| |
| |
Als sy haer' golven heft, werdt van U neêr-geleydt.
Gy hebt den Rahab, Heer, verbrijselt, en verslagen;
Uw' stercke arm verstroyt haer die U haet toe-dragen.
De hemel, Heer, is Uw' en Uw' is oock de aerde,
En 's wereldts volheydt, die Gy in haer grondt vergaerde.
6 Het Noorden en het Zuyd', hebt Gy geschapen, Heer;
En Thabor, Hermon, juycht tot Uwes Namen eer.
Gy hebt een arm met macht, en sterck zijn Uwe handen,
Uw' rechter-handt is hoog verheven in de landen.
Uw's throonen vastigheydt is 't recht, en het gerichte;
De goedtheyt, waerheyt, gaen heen voor Uw' aengesichte.
7 Wel-salig is het volck, het welck tot U sich wendt,
Het welcke het geklanck voor U, ô Heere, kent;
't Sal in Uw's aenschijns licht gaen wand'len t'allen
| |
| |
't Sal sich den gantschen dag in Uwen Naem verblijden.
't Sal, allerhoogste Godt, door Uw' gerechtigheden
Verhoogt zijn, en verheugt met blijdtschap en met vreden.
8 Want Gy zijt d'heerlickheydt van hare sterckte, Heer;
Door U wert onse hoorn verhoogt, en onse eer
Werdt grootelicks verheft, door U goet wel-behagen;
Want van den hemel is het schilt het welk' wy dragen,
En onse Koning, daer wy vredig onder leven,
Is ons uyt d'Heyligen van Israël gegeven.
| |
ij.Pause.
9 Gy hebt in een gesicht, van Uwe goedigheydt,
Van Uwen Heyligen gesproken en geseydt,
Ick hebbe hulp bestelt, die by een heldt sal wesen;
'k Hebb' uyt het volk verhoogt een van Mijn' uytgelesen.
Ick hebbe David, die Mijn knecht is, uytge-
| |
| |
Die My getrouwelik sal dienen t'allen stonden.
10 Met heyl'ge oly heb Ick salving hem gedaen:
Met welcken Mijne handt vast blijven sal en gaen;
Oock sal hem Mijnen arm verstercken alle dagen;
De vyandt sal hem oock niet dringen, nochte plagen;
De boos-wicht en de soon der ongerechtigheden
En sal hem met sijn voet niet drucken en vertreden.
11 Maer 'k sal verplett'ren sijn' partijders voor hem heen,
En die hem haten, sal Ick plagen en vertreên;
Mijn' trouw en goedigheydt sal schijnen voor sijn' oogen;
Men sal in Mijne Naem sijn hoorn en macht verhoogen,
En Ick sal sijne handt tot in de zee bestieren,
En sijne rechterhandt gaen setten in rivieren.
12 Hy sal My noemen, Gy mijn Vader en mijn God;
Gy zijt de rotz-steen van mijn heyl, mijn burgt, mijn
| |
| |
Ick sal hem stellen tot Mijn eerst-geboorne sone,
Ten hoogsten, over all' der aertsche Vorsten throone.
'k Sal goedertierenheydt altijdt aen hem bedrijven,
En Mijn verbont aen hem sal eeuwig vast'lik blijven.
| |
iij. Pause.
13 Ick sal in eeuwigheydt vast setten al sijn zaedt,
En, als des hemels tijdt, sal zijn sijn throon en staet;
Soo sijne kinderen Mijn wil en wet verlaten,
En in Mijn' rechten niet en wand'len, maer die haten,
Soo sy ontheyligen het geen Ick in ging setten,
Noch houden Mijn bevel, noch op geboden letten.
14 Sal Ick haer overtreên besoecken met de roed';
Haer' ongerechtigheydt met plaeg gaen te gemoet.
Maer Mijne goedigheydt sal Ick van hem niet halen;
Mijn' trouw en sal van hem niet feylen nochte dwalen.
| |
| |
Verandering Mijns woordts werdt noyt by My gevonden.
15 Ick hebb' een eedt gedaen by Mijne heyligheyt;
Ick lieg aen David noyt, het geen Ick heb geseydt;
Tot in der eeuwigheydt sal sijn geslachte wesen;
Sijn' throon sal zijn voor My, gelijck de Son geresen.
Hy sal gelijck de Maen, vast zijn voor eeuwiglijcken;
En sijn getuygens trouw sal in den hemel blijcken.
16 Maer Gy hebt, Heere, hem verstooten en verdaen,
Op Uw' Gesalfden zijt Gy in Uw' toorn gegaen.
't Verbondt Uw's knechts maeckt Gy te niet, van geener waerde,
En Gy hebt sijne kroon ontheyligt tegen d'aerde.
All' sijne mueren hebt Gy door-gebroocken, Heere;
Gy hebt sijn' vestingen geworpen uytter eere.
| |
| |
| |
iiij. Pause.
17 Hy is berooft van elck, die ging den weg voorby,
Hy was sijn bueren smaeat, by-woonders spot was hy;
Gy hebt de rechter-handt verhoogt by sijn' partijden,
En all' sijn' vyanden hebt Gy haer doen verblijden.
De scherpte van sijn sweert gingt Gy ook ommekeeren,
En deedt dat hy hem niet kon in de strijdt verweeren.
18 Gy deedt ophouden, Heer, sijn reyn en all' sijn schoon;
Gy stiet hem nederwaerts ter aerde met sijn throon;
Gy hebt sijn jeugt verkort, noch gingt sijn' dagen strecken;
Gy gingt sijn aengesicht met schaemte over-decken;
Hoe lange sult Gy U doch steeds verbergen, Heere?
Sal branden Uwen toorn, dat die, als 't vyer, verteere?
19 Denckt doch, hoedanig ick van eeuw ben, en ontwaeckt;
Waerom soud' elck van U zijn te ver-
| |
| |
Wie leeft' er die den doodt niet sien en sal noch smaecken?
Diens ziele van 't geweldt des grafs bevrijdt sal raecken?
Ach, Heere, waer zijn nu Uw' oude goedigheden,
Die Gy aen David swoert by Uwe trouw en eeden?
20 Denckt aen Uw's knechten smaedt, die ick draeg in mijn hert,
Die van al 't groote volck aen my bewesen werdt:
Daer met, ô Heere, all' Uw' vyanden gaen smaden,
Daer met sy smaden, Heer, all' Uw's Gesalfden paden.
Des Heeren Naem zy lof, lof boven alle namen,
Ia in der eeuwigheydt gelooft, ja Amen, Amen.
|
|
Auteursrechtvrij
