Davids psalmen

Psalm Lxxxiiij.

HOe lieflick is Uw' wooning, Heer,
De tabernakel van Uw' eer,
O Godt, ô Heere der heyr-scharen!
Mijn' ziel' is seer begeerelijck,
Soo datse van verlang beswijck',
Om in Godts voor-hof te vergaren.
Mijn vleesch en herte roepen luydt,
Tot Godt, de Godt des levens uyt.

2    De musch vindt selfs een huys voor haer,
De swaluw' selfs een nest, alwaer
Sy hare jongskens in gaet leggen,
By Uw' altaer, ô heyren-Heer,
Mijn' Koning, en mijn Godt, mijn eer.
Men mach van haer geluck wel seggen,
Die in Uw' tabernakel gaen,

[fol. P7v]

Sy prijsen U altoos voortaen.

3    Wel-salig is de mensch, wiens kracht
In U is, en wiens herte tracht
Te wand'len op gebaende wegen.
Als sy door moerbey-boomen gaen,
Dan nemen sy Hem t'samen aen
Tot een fonteyn van hare zegen.
Oock regen sal haer zegen-rijck
Bedecken overvloedelijck.

Pause.

4    Sy gaen al voort van kracht, tot kracht;
Een yegelick van haer geslacht
Sal sich voor Godt in Zion stellen.
O Heer der heyren-scharen, let
Op mijn gesmeeck, op mijn gebedt,
Hoort my en helpt my uyt dit quellen.

[fol. P8r]

Neemt mijn' aenroeping doch ter oor,
O Iacobs Godt, geeft my gehoor.

5    O Godt, ons' schildt, 't welck ons verlicht,
Siet uw' Gesalfdes aengesicht.
Want eene dag in Uw' voor-hoven
Is beter dan'er duysent zijn
Daer elders: oock koos ick voor 't mijn,
Te zijn aen Godts huys-deur verschoven,
Dan lang te woonen in de tent,
Daer men godloosheydt is gewent.

6    Want onse Godt en onse Heer
Is ons een Son, een schildt van eer;
Godt sal genaed' en eere geven.
De Heere sal noyt dien Sijn goedt
Onthouden, die het goede doet,
En die oprechtelick wil leven;

[fol. P8v]

Wel is den mensch', die op U bouwt,
O heyren-Heer, en U betrouwt.