| |
Psalm Lxxxiij.
O Godt, en swijgt niet, maer verhoort,
Houdt U niet doof voor 't smeeckers woordt,
En zijt niet stil, ô Godt, op 't smeecken.
Want, siet, Uw' vyanden, Uw' haters
Die maecken veel getiers, gesnaters,
Die nu soo stout den kop opsteecken.
2 Sy plegen listig, heym'lick raedt,
Heer, tegen 't volck dat op U staet;
Sy gaen een' boosen aenslag maecken;
Sy gaen vergaderen en plegen
Haer' raedtslag tegen ons, en tegen
Die sich, verbergt, tot U verstaecken.
3 Sy seyden t'samen, komt wel aen,
Roeyt uyt, en laetse zijn verdaen,
| |
| |
Dat sy geen volck meer zijn, of machtig;
Op dat niet langer blijf op aerden
De naem van Israël in waerden.
En dat die niemandt zy gedachtig.
4 Sy pleegden raedt in 's herten grondt,
En maeckten tegen U 't verbondt:
De tenten der Ismaëliten,
En Edom, Moab, en met eenen
De krijgers van de Hagarenen,
En Gebal en de Ammoniten.
5 En Amalek was aen haer' zy;
En Palestina quam daer by;
Met mannen die in Tyrus woonden;
Oock Assur voegde sich by allen;
Sy zijn Loths kind'ren toe-gevallen,
Dien sy sich, als een arm, vertoonden.
| |
| |
6 Doet hen, gelijck als Midian,
Als Iabin, Vorst van Canaän,
Die Gy verdeedt aen Kisons beecken;
Die Gy tot Endor hebt verdorven,
Soo dat sy, wesende gestorven,
Niet als een dreck der aerd' geleecken.
| |
Pause.
7 Maeckt haer met Princen te gelijck,
Als Orebs en als Zeëbs rijck,
Als Zebah, Zalmuna geschiede,
Die seyden; Laet ons erflick rooven,
Innemen Godes schoone hoven,
En die besitten voor ons-liede'.
8 O Heere Godt, ach maeckt doch haer,
Gelijck een wervel, wanckelbaer,
Gelijck als stopp'len voor de winden;
| |
| |
Gelijck de vyeren 't woudt verbranden:
En vlammen, die 't gebergt' aenranden,
Aensteeckende, het all' verslinden.
9 Vervolgt haer soo, ô Godt, en Heer,
Met Uw' geweldig schrick'lick weêr;
Wilt haer met draey-windt schrick aenjagen,
Maeckt 't aengesicht haer vol van schande,
Op dat, ô Heer, in all' den lande
Sy soecken na Uw' Naem, en vragen.
10 Beschaemt, verschrickt haer, maeckt haer roodt
Van schaemt', tot in der eeuwen doodt:
Op dat sy weten en belijden
Dat Gy alleen met Uw's Naems eere
Zijt over all' de aerd' de Heere,
De Allerhoogste t'allen tijden.
| |
| |
|
|