Davids psalmen
(1656)–Henrick Bruno–
Auteursrechtvrij
[Folio K10r]
| |
 Van Hem is my mijns heyls genot;
Mijn rotz is immers Godt de Heere;
Mijn heyl, mijn hoog vertreck in noodt,
Mijn wanck'len sal noyt zijn soo groot,
Dat ick my van de Heere keere.
2 Hoe lange sult gy-lieden dan
Quaedt stichten tegen eenen man?
Men sal u alle noch vernielen;
Gy sult, als d'ingebogen wandt,
Als mueren wesen door de handt
Gestooten, die stracks neder-vielen.
3 Sy plegen slechts haer' boose raedt,
Om hem te stooten uyt sijn staet.
Om van sijn' hoogheydt hem te drijven.
In logen hebben sy vermaeck,
Haer mondt sal geenen zegen-spraeck,
| |
[Folio K10v]
| |
 Maer vloeck sal in haer binnenst' blijven.
4 Doch gy, ô mijne ziele, swijgt
Tot Godt, wat smaedtheydt dat gy krijgt;
Want mijn verwachting is de Heere;
Mijn heyl, mijn hoog vertreck in noodt,
Mijn wanck'len sal noyt zijn soo groot,
Dat ick my van de Heere keere.
| |
Pause.5 In Godt is all' mijn heyl en eer,
Mijn sterckt' en toevlucht is de Heer;
Wilt t'aller tijdt op Hem vertrouwen,
Gy volck, stort voor Sijn aengesicht,
Al 't geen u om het herte ligt;
Laet ons op Godt, ons' toevlucht, bouwen.
6 't Is immers maer een ydelheydt,
't Geen in der menschen kind'ren leydt.
| |
[Folio K11r]
| |
 De groote lieden zijn maer logen.
Sy waren lichter altemael,
Dan d'ydelheydt, soo op de schael
Sy wierden tegen die gewogen.
7 Vertrouwt op onderdrucking niet,
Noch op de roovery, en siet
Noch hebt geen steun op ydelheden.
Als u 't vermogen en uw' goedt
Komt wassen in een overvloedt,
Wilt daer uw' hert niet aen besteden.
8 De groote Godt sprack eens een woordt,
Tot tweemael heb ick dit gehoort,
Dat Godt alleen kan sterckte toonen.
De goedigheydt is eeuwiglick
By U; Gy sult een yegelick
Vergelden na sijn werck, en loonen.
|
|