Davids psalmen

Psalm xlviij.

DEs Heeren Naem is groot op aerd',
En Hy is prijs en roemens waerdt.
In Godts stadt werdt Sijn' lof beleden,
En op Sijn' berg der heyligheden.
Schoon van haer' gelegentheydt
Is de plaets', daer Zion leydt.
Aen de zijden van het Noorden
Is een vreugd' aen aller oorden;

[fol. H10v]

Door de groote stadt en wooning,
Van de Heer, de groote Koning.

2    In haer' palleysen kentmen Godt
Voor een seer hoog vertreck en slot.
Want, siet, des aerdtrijcks Vorsten namen
De wapens, en sy togen t'samen;
Als sy 't sagen, wierdt haer' ziel'
Heel verwondert, en ontviel;
En sy raeckten aen 't vertsagen,
En sy hebben, seer verslagen,
Metter haest, met schrick, met beven,
Op de vlucht haer wech begeven.

3    Een beving had haer daer beswaert,
Gelijckerwijs een vrouw die baert.
Gy kunt met d'Oosten-windt vernielen,
En breecken all' de Tharsis kielen.

[fol. H11r]

Soo gelijck als wy het woordt
Eerst'lick hadden aengehoort,
Konden wy het insgelijcken
In de heyl'ge stadt bekijcken,
Daer de Heer der oorlogs-scharen,
Daer Hem Godt komt openbaren.

Pause.

4    Godt heeft tot in der eeuwigheydt
Haer' grondt bevestigt en geleydt.
Wy dencken, Heer, Uw' goedigheden,
Als wy in 's Tempels midden treden.
Even als Uw' majesteyt,
Is, ô Heere Godt, verbreydt,
Soo is Uwen roem in waerde,
Tot aen 't uyterst' eynd' der aerde.
Uwe rechter-handt, Uw' daden

[fol. H11v]

Zijn vol recht en vol genaden.

5    Laet Zions berg in vreugde staen;
Laet Iudaes dochters juychen gaen;
Laet haer in vreugt haer tijdt besteden,
Om Uwes oordeels billickheden.
Gaet om Zion henen, gaet
Telt hoe menig toorn daer staet;
Gaet u na haer vesting setten;
Wilt op haer' palleysen letten;
Op dat gy dan dese dingen
Segt aen haer' nakomelingen.

6    Want dese Godt is onse Godt
Altoos, en sonder eeuwen-slot.
In 't leven sal Hy ons geleyden,
Tot dat de doodt ons doet verscheyden.