Davids psalmen

Psalm xxvij.

DE Heer is my een licht in mijne wegen,
En my een levens kracht, een heyl geweest.
Door wien was ick vervaert? voor wien verlegen?

[fol. D11r]

Wien vreest mijn' ziele, die de Heere vreest?
Wanneer de boose man, mijn ziels party,
Mijn vyandt tegen my, my nader quam,
Op dat hy al mijn vleesch ten eten nam,
Stiet hy hem-selven aen, en viel voor my.

2    Of schoon een leger quam mijn' ziel omringen,
Soo vreest mijn hert nochtans in 't minste niet.
Of schoon een oorlog quam mijn ziel bespringen,
Soo is 't, dat doch mijn' hoop op Gode siet.
Een ding hebb' ick begeert van mijnen Godt;
Dat sal ick soecken gaen; dat ick altijdt
Mocht woonen in Godts huys, en zijn verblijdt
Door Sijnen dienst en 't doen van Sijn gebodt.

3    Dat sa lick soecken gaen; na sulcke paden
Sal ick my wenden; om Godts lieflickheydt
Te sien; te soecken 't woordt van Sijn' genaden,

[fol. D11v]

Het welck' Hy in Sijn' Kerck den volcke seydt.
Hy steeckt my in Sijn' hutt', ten quaden dag,
En Hy verbergt mijn' ziel voor alle strijdt,
In Sijn' verborgen tent; Hy deed' altijdt,
Dat ick, bewaert, van 't hoog' der rotzen sag.

Pause.

4    Oock sal mijn hooft nu zijn verhoogt, verheven,
Verr' boven haters van mijn' staet en eer.
In Sijne tent sal ick klanck-offer geven:
Psalm-singen, singen sal ick Godt de Heer.
Wanneer ick, Heere, roep' en bidd', verhoort,
En neem doch mijne stemm' genadig aen,
En antwoordt op mijn' klacht; laet my verstaen,
Dat Gy barmhertiglick hoort na mijn woordt.

5    Ick hoor' U in mijn hert, ô Heere, spreecken;
Gaet henen; gaet en soeckt Mijn aengesicht.

[fol. D12r]

Ick soeck' Uw' aengesicht; noch ben geweecken,
O Heere, van den weg van Uw' gericht.
Keert my in Uwen toorn niet af, mijn Godt;
Verbergt Uw' aensicht niet, ô Heer, voor my,
Gy waert mijn hulp' altoos; aen mijne zy.
O Godt mijns heyls, verlaet my niet tot spot.

6    Mijn' ouders laten my alleene blyven;
Maer in mij ouders plaets is Godt de Heer;
De Heere sal Sijn knecht met hulpe stijven;
Hy neemt Sich mijner aen, en mijner eer.
Leert, Heere, my Uw' weg, de rechte baen,
Om mijn' verspieders will'; geeft mijn' party
Mijn ziel' niet; tegen my is op-gestaen
Die valsch getuygt, en wrevel blaest op my.

7    En hadd' ick niet gewilt heel vast gelooven,
Dat ick des Heeren goedt soud' sien, en staen

[fol. D12v]

In 't landt der levenden, en stijgen boven
All' mijne vyantschap, ick was vergaen.
Denckt dan, dat gy op Godts verstercking wacht.
Hebt goede moedt: zijt sterck; Godt sal uw' hert
Verstercken met Sijn' hulp, en Sijne kracht.
Ia wacht, tot dat van Godt u hulp gewerdt.