Davids psalmen
(1656)–Henrick Bruno–
Auteursrechtvrij
[Folio B11r]
| |
 Want ick betrouw' op U, mijn schildt, mijn' eere.
Gy hebt, ô mijne ziel, in bangen staet
Gesegt tot Godt de Heer, Gy zijt de Heere.
Mijn' goedtheyt kan ick niet soo heerlick maecken,
Dat tot Uw' voordeel, Heer, die kan geraecken.
2 Maer tot de heylige, die op der aerd'
Seer vroom'lick, deugdelick, Godtsalig leven.
Die zijn mijn heele lust, die zijn my waerdt.
Smert sal vermeerd'ren dien, die sich begeven
Tot eenen and'ren Godt. ick wassch' mijn' handen
Van haer dranck-offer-bloedt, en naem vol schanden.
3 Mijn' beecker en mijn erf is Godt de Heer.
Gy onderhoudt mijn lot door Uwen zegen.
De snoeren vielen my ter plaets' die seer
Playsierig, lieflick was; 'k heb erf gekregen,
Ia een soo schoonen erf, ja een soo schoonen,
| |
[Folio B11v]
| |
 Als nergens immermeer sal zijn te toonen.
| |
Pause.4 Ick sal de Heer, die my gaf trouwe raedt,
Verbreyden Sijne lof. selfs mijne nieren
Aenraden in der nacht my dese daedt.
De Heer, om dat Hy is soo goedertieren,
Aen mijne rechter-handt, stell' ick voor oogen;
Ick sal niet wanckelen, noch zijn bewogen.
5 Siet, daerom is mijn hert soo seer verblijdt.
Siet, daerom is mijn eer vol vrolickheden.
Oock sal mijn vleesch beschermt zijn t'allen tijdt,
Want Gy sult mijne ziel en mijne leden
Niet laten in de hell'; Gy sult niet maecken
Dat Uwe heyligen verderving smaecken.
6 In 't levens padt sult Gy Uw' knecht doen gaen.
Gy sult des levens weg mijn ziele leeren.
| |
[Folio B12r]
| |
 Versadinge van vreugt is dien, die staen
Ontrent Uw' aengesicht; ô Heer der heeren,
In Uwe rechter-handt sal eeuwiglijcken
De volle lieflickheydt en blijdtschap blijcken.
|
|