Davids psalmen

Psalm xvij.

WIlt, Heere, de gerechtigheydt
Van Uwes dienaers saecken hooren.
Merckt op mijn schreyen; neemt ter ooren
't Gebedt daer in geen' valscheydt leydt.
O Heere, laet mijn recht en reden
Van voor Uw' aengesicht uytgaen.
Wilt, Heere, doch Uw' oogen slaen
Op mijner saecken billickheden.

2    Gy hebt mijn hert' beproeft by nacht,
En aen de toets-steen dat gestreecken;
Gy vindt niets. mijner lippen spreecken

[fol. B12v]

En overtreedt niet 't geen ick dacht.
Aengaende menschen-handelingen,
Ick heb my na Uw' lippen-woordt
Gewacht voor in-breck, voor de moordt,
Geweldt, en over-rompelingen.

3    Ick houde mijnen gang, ô Godt,
In Uwe spooren en Uw' Wette',
Op dat ick noyt mijn voet-stap sette
Tot wanckelen van Uw' gebodt.
Ick roep' U aen met mijn' gebeden,
Op dat Gy my verhoort, ô Heer,
Neygt Uwe ooren nimmermeer
Van my; maer hoort, ô Heer, mijn' reden.

Pause.

4    Maeckt wonder Uwe daedt door 't landt,
Gy die verlost, die op U bouwen,

[fol. C1r]

Van sulcke die het boose brouwen,
En opstaen tegen Uwe handt.
Wilt my, barmhertig Godt, bewaren,
Gelijck het oogen-appel-swert;
Geeft dat ick van Uw' vleugels werd'
Bedeckt voor vyandtlick beswaren.

5    Voor 't goddelooser aengesicht
Die my verwoesten, die my quellen,
En my omringen, en haer stellen
Om my te dooden met haer schicht.
Sy sluyten haer met vettigheden;
Haer mondt is vol van hoovaerdy.
Sy hebben my omringt, en sy
Slaen 't loerend' ooge na beneden.

6    Sy alle zijn eens Leeuws gelijck,
Eens jongen Leeuws, geneygt tot rooven.

[fol. C1v]

Sy zijn verborgen en verschoven,
En sitten in het heymelijck.
Staet op; komt voor haer aengesichte;
Verdelgt haer; maeckt mijn' ziele vry
Van 't godtloos' swaerdt; door 't welcke Gy
My oeffent, Heer, in Uw' gerichte.

7    Bevrijdt my van der lieden macht,
Die van de wereldt zijn, ô Heere,
Der welcker deel is 't levens eere,
Dien Gy verborgen' schatten bracht.
Sy werden sat, met all' den haren,
Sy gaen haer schatten-overvloedt,
Haer heerlickheydt, en all' haer goedt
Voor hare kinderkens bewaren.

8    Maer ick sal in gerechtigheydt
Sien 't aengesicht van Uw' genaden.

[fol. C2r]

Ick sal my met Uw' beeldt versaden,
Als ick den slaep hebb' afgeleydt.