Davids psalmen

Psalm xv.

WIe is 't, ô lieffelicke Heer,
Die in Uw' soete tent sal leven?
Wie is 't, die hebben sal die eer,
Dat hy op d'heyl'ge berg verkeer'?
Wien sult Gy die genade geven?

2    't Sal zijn, die werckt gerechtigheydt:
't Sal zijn, die op oprechte wegen
Sijn handel en sijn wandel leydt.
Die met sijn hert de waerheydt seydt,
Die noyt de waerheydt heeft verswegen.

3    Wiens tong geen achterklap en doet,

[fol. B10v]

En die aen sijne met-gesellen
Geen quaedt en doet. wiens wrevel-moedt
Smaedt-reden noyt opneemt, of voedt,
Om sijnes naesten ziel te quellen.

4    't Sal zijn, wiens oog 't verdoemt geslacht
Veracht, verfoeyt. hy sal het wesen,
Die eert, die d'Heere vreest en acht;
Die evenwel sijn eedt betracht,
Al is sijn schaed' daer uyt te lesen.

5    Die noyt sijn geldt op woecker deed',
Die giften noyt en wil ontfangen,
Tot der onnoos'le mannen leet.
Die dit doet, waer hy gaet of treedt,
Die wanckelt noyt in sijne gangen.