Davids psalmen

Psalm xj.

ICk bouw' op mijnen Godt, op mijnen Heere.
Hoe seydt de boose my, in mijn verdriet:
Verbergt u in 't gebergt', met vlugge veere';
Gelijck als gy de vlucht des vogels siet?

[fol. B6v]

Siet, Heer, de boose heeft sijn' boog gespannen.
Hy schickt sijn pijl ter pees'; op dat hy schiet
In 't donckere, na all' d'oprechte mannen.

2    Maer gronden, daer hy op bestaet te bouwen,
Die werden omgeruckt; te grond' geboort.
Wat deden doch, die 't recht in 't herte houwen?
De Heer is in 't Palleys, en siet, en hoort,
In 't Huys Sijns heyligheyts, 'tgeen werd bedreven.
Sijn' oogen schouwen aen, in yeder oort.
Sijn' oogen-leden sien op 's menschen leven.

3    Godt proeft den vromen man, en prijst sijn handel;
Maer den godtloosen, en dien, die 't geweldt
Bemint, haet Sijne ziel: om sulcken wandel
Sal den godtloosen zijn van Godt gequelt.
't Sal stricken regenen, vyer, swavel, winden.
Hy sal seer onverwacht zijn neêr-gevelt.

[fol. B7r]

Dit deel sijns beeckers sal hy seecker vinden.

4    Rechtvaerdig is de Heer; rechtvaerdigheden
Bemint Hy; en Sijn oog, Sijn aengesicht,
Aenschouwt den man, die is oprecht van zeden.