Davids psalmen
(1656)–Henrick Bruno–
Auteursrechtvrij
[Folio A2r]
| |
 Wat is 't dat haer soo ydel dencken doet,
Als konden sy 't besluyt van Godt bespotten?
De wereldts Heerschers steecken 't hooft tesamen;
De Raden houden met malkand'ren raedt,
Dwars tegen Godt en Godts hoogst-aengenamen,
Dien d'Heere Sijn gesalfde noemen laet.
2 Sy seggen onder een; Komt laet ons gaen
Afrucken en verwerpen hare banden.
Sy seggen onder een; Wel aen, wel aen,
Laet ons haer touwen werpen van de handen.
Maer, die in d'Hemel woont, sat 't t'samen-rotten,
En 't woelen, 't welck van haer vergeefs geschiedt,
Uytlacchen, en met Sijn' bespotters spotten,
En toonen dat haer' macht is min als niet.
3 Dan sal Hy tot haer in Sijn' grimmigheydt,
Dan sal Hy in Sijn' gramschap tot haer spreecken,
| |
[Folio A2v]
| |
 En haer verschricken, door Sijn' Majesteyt,
Dan sal Hy Sich van haer door plagen wreecken.
Dan sal Hy seggen; Ick heb doch Mijn' Koning
Met salf begoten, en heb hem gestelt
Op Zion, welcke berg is Mijne wooning.
Kunt gy yets tegen My met uw' geweldt?
| |
Pause4 Ick sal verhaling doen van d'eeuwigheydt;
Van Godts besluyt, het welck' Hy my liet hooren.
De Heere Heere heeft tot my geseydt;
Gy zijt Mijn Soon, van daeg uyt My geboren.
Begeert van My, al wat gy kunt begeeren,
Ick sal de Heydenen u in uw' handt
Tot erfdeel geven, en gy sult regeeren,
Alomme, door de palen van het landt.
5 Gy sult haer, die u derven tegen-staen,
| |
[Folio A3r]
| |
 Verpletteren; gy sult die t'samen rotten,
Met eenen ys'ren staf aen stucken slaen,
Gelijckerwijs als potte-backers potten.
Wel aen dan, gy die sit op Konings throonen,
Gy Vorsten, doet en handelt met verstandt,
En laet u tuchtigen, en gaet u toonen
Gebuygsaem, ȏ gy Richters van het landt.
6 Dient gantsch oprechtelich uw' Godt en Heer.
Ontsiet Hem als een kindt, uw' gantsche leven,
En vliedt Sijn toorn, en doet Hem alle eer;
En weest verblijdt, met vreesen en met beven.
Kust, eert Sijn Soon, Sijn eeuwig Uytverkoorne,
Sijn eeuwig Soon; neemt die van herten aen
Door uwen Heylandt, eer Hy op u toorne,
Eer gy op uwen weg komt te vergaen.
7 Want Sijne grimmigheydt sal haest tot spijt,
| |
[Folio A3v]
| |
 En tot verderf van Sijn' verachters branden.
Wel-salig zijn sy, die op Hem altijdt
Betrouwen, en sich geven in Sijn' handen.
|
|