Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

Den CL. Psalm.

1   LAet nu Godt gepresen zijn,
In sijn Heylighdom seer fijn,
Gelooft zy hy en gheacht,
Vyt den Hemel vol van kracht:
In heerlickheyt hoogh verheven:
Looft hem in sijn wercken reyn,
Die hy gewrocht heeft alleyn,
Die van sijn macht tuyghnis geven.

2   Van herten lovet doch hem,
Oock met der Basuynen stem,
End’ met der Psalteren toon,
Met Trommels end’ Harpen schoon:
Wilt sijnen lof end’ prijs singen,
Met der Fluyten soet geklangh,
End’ der Orgelen gesangh,
Laet sijn eere nu voort-bringen.

3   Sijn goetheydt zy openbaer,
Gemaeckt door ’t geluydt seer klaer,

[p. 515]

[De Brune]

2   Dat z’ hem met harp en trommel zinghen:
Want God heeft aen zijn volck behaegen.
Hy zal de zacht’ met heil vercieren.
⁺ Dat zijne gunst-genooten
Van vreughd’ op-springen, om die eer,
En juyghen op haer bedd’. Gods roem
Zal in haer keel zijn; in haer hand
Een dobbel-snijdigh zweerd:

⁺ 3   Om wraeck te doen aen alle Heidens;
En over volck’ren zijn bestraffingh:
Om haere Koningen met ketens
Te binden; haer achtbaere,
⁺ Met yzer-boeyen: om het recht
Beschreven, over hen te doen
Dit zal de heerlickheid van all’
Zijn gunst-genooten zijn. Halelujah.

+ 3

+ 4

+ 5