Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

CXLIX. PSALM.

1   HAlelujah. Looft God-den-Heere:
Zinght doch een nieuw gezangh den Heere:
Zijn lof zy in der vroom’ ghemeinte:
Dat Isr’el zich verblijde,
In die gheen’ welck hem heeft ghemaeckt:
Dat Sions kinders vrolick zijn,
⁺ In haren Koninck: dat-ze zijn’
Naem zinghen op de fluyt.

+ 2

[p. 514]

[Datheen]

En in haer handen vol waerden
Twee-snijdende swaerden.

4   Op dat sy verderven met krachten
Daer med’ alle boose geslachten,
End’ straffen de herten hooghmoedigh
Met scherpe wraecke spoedigh.
Op dat sy vangen soo met een
Koningen end’ Princen niet kleen,
End’ met ketenen end’ banden
Vast sluyten haer handen.

5   Als sy die straffen datse beven,
Sy doen sulcks als daer staet voorschreven,
Dit ’s uwer Heyligen, O Heere,
Heerlickheydt end’ haer eere.