[Datheen]
Den Cxliij. Psalm.
1 WIlt mijn gebedt, O Heer, verhooren,
Laet doch komen tot uwen ooren
Mijn smeecken end’ mijn treurigheyt,
En na uwe goetheyt al voren,
Antwoort my in mijn tegenheydt.
2 Wilt, Heer, met uwen knecht niet treden,
In ’t recht na uw’ gerechtigheden,
Dat hy niet koom’ in straf end’ pijn,
Want, Heer, geen mensche hier beneden
En kan voor u ontschuldigh zijn.
3 Mijn vyant vervolght my gaer seere,
Om my neder te werpen, Heere,
Hy latet niet blijven daer by,
Maer in eenen kuyl met oneere,
Als waer ick dood, verberght hy my.
4 Daer door is mijn ziel seer beladen
Met benauwtheydt vroegh ende spaden,
Ick schijne verlaten met haest,
Dies door dees tegenheydt end’ schaden
Is mijn hert beroert end’ verbaest.
5 In desen duysteren kuyl klachtigh
Ben ick des ouden tijdts gedachtigh,
End’ uwer wercken, Heer, seer goet,
Ick verhael t’mijnen trooste krachtigh
De grootdaden die uw’ handt doet.
6 Daer sucht ick seer, in sulcken standen,
End’ strecke tot u, Heer, mijn handen,
Mijn ziel is door ’t roepen gelijck
Den dorren uyt-gedrooghden landen,
End’ als een seer dorstigh aerdtrijck.
7 Verhoort my nu, haest u, Heer goedigh,
’t Hert is flauw, ick ben schier kleynmoedigh:
En verberght my u aenschijn niet,
Of ick moet hem gelijck zijn spoedigh,
Diemen in de graven diep schiet.
8 Laet my vroegh uw’ genaed’ aenschouwen,
Op u staet mijn hoop in ’t benouwen,
Maeckt my doch den rechten wegh kondt,
Dien ick gaen moet, want Heer, vol trouwen,
Tot u hef ick op hert end’ mondt.
|
|
Auteursrechtvrij