Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

[p. 492]

[Datheen]

Den Cxlij. Psalm.

Stem: C.

1   ICk roepe Godt met herten aen,
Ick smeke hem gantsch onderdaen,
Ick storte voor hem uyt mijn hert,
End’ vertelle hem al mijn smert.

2   Als mijn geest end’ mijn hert met noot
Gantsch beswaert is, en met angst groot,
Noch weet ghy, Heer, in desen al,
Hoe ick daer uyt verlost zijn sal.

3   Sy hebben my stricken bereydt,
End’ my te vangen toe-geleydt:
Als ick my alsins hebb’ gewent,
Der vrienden geen heeft my ghekent.

4   Geen middelen my nu voorstaen,
Om eenighsins hen te ontgaen:
Daer is niemant in mijn geslacht,
Die my te helpen zy bedacht.

5   Ick roepe, Heer, tot u alleyn,
Ghy zijt altijdt mijn hope reyn,
Ter werelt en is nu niemandt
Daer van ick verwachte bystandt.

6   Aenhoort doch, Heer, al mijn geklagh,
Want ick voortaen niet meer en mach,
Hoedt my voor de vervolgers mijn,
Die my nu veel te machtigh zijn.

7   Vyt desen kuyl diep my bevrijdt,
Dat ick u prijse t’aller tijdt:
By my, zijnde Godts kind’ren vroet,
Sullen sien ’t goedt dat ghy my doet.