Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

Den Cxxxvj. Psalm.

1   DAncket Godt nu opentlick,
Hy is doch seer vriendelick:
Want sijn groote goedigheydt
Geduert in der eeuwigheyt.

2   Singht Godt, want hy is seer groot,
Wijt boven d’Afgoden doot:
Want sijn groote goedigheydt
Geduert in der eeuwigheydt.

3   Wilt onsen Godt vereeren,
Hy is een Heer der heeren:
Want sijn groote goedigheydt
Geduert in der eeuwigheydt.

4   Prijst hem die wonderen doet,
Door sijn kracht in overvloet:
Want sijn groote goedigheydt
Geduert in der eeuwigheydt.

5   Die den Hemel gemaeckt heeft,
End’ een heerlick cieraedt geeft:

[p. 471]

[De Brune]

Want zy hebben eenen mond,
Maer zy spreken niet met al;
Ooghen, maer die niet en zien.

⁺ 9   Ooren hebben-z’, en nochtans
Zoo en hooren zy gansch niet.
In haer mond en is geen a’em.
Dat haer maeckers, en elck een,
Die zich op de zelf betrouwt,
Werde even als zy zijn.

⁺ 10   Ghy huys Isr’els, looft den Heer;
Ghy huys Aarons, looft den Heer;
Ghy huys Levi, looft den Heer;
Ghy die God vreest, looft den Heer.
⁺ God uyt Sion, die daer woont
Te Ierus’lem, zy gelooft.

+ 10

+ 11

+ 12