Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

CIII. PSALM.

Een Psalm Davids.

1   O Mijne ziele, wilt den Heere loven:
En wat in my is, loof zijn heil’gen naeme.
Looft God den Heere, ô ghy mijne ziel,
End’ en vergeet doch geen van zijn weldaden:
⁺ Die all’ uw ongherechtigheid verghetet,
Die all’ uw kranckheid ende quael geneest.

2   Hy die uw leven van ’t verderf verlosset:
Die u met gunst kroont en barmhertigheden:
⁺ Die met het goede uwen mond verzaedt:
Die uwe jeught vernieuwt, als eenes arents.
De Heere doet gerechtheid en gerichten,
Aen alle die daer werden onderdruckt.

⁺ 3   Hy dede Moses zijne wegen weten,
Den kind’ren Israëls all’ zijne daden.

+ 2

+ 3

+ 4

[p. 352]

[Datheen]

5   Het is wel waer, dat als wy ongestadigh
Hem vergrammen, soo straft hy ons genadigh,
Nochtans blijft hy niet verstoort langen tijt,
Hy handelt met ons niet na onse sonden,
Hy is vriend’lick, end’ straft tot geenen stonden
Ons na verdienst, maer scheldt ons alles quijt.

6   Soo hoogh als den Hemel staet van der aerden,
Soo groot is sijn goetheydt, hen die aenvaerden
De heylige vreese sijns woorts voortaen:
Veel wijder dan ’t Ooste klaer is gestanden
Van den Westen, soo heeft sonden en schanden
Ons’ Godt van ons uyt genaden gedaen.

Pause.

7   Gelijck een Vader hem pleeght te erbarmen
Over sijn kindt, soo wil hem Godt ontfarmen
Over hen die hem vreesen in ’t gemeyn.
Wat de mensche zy dat bekent de Heere,
Hij weet oock wel dat wy vol van oneere,
Niet anders zijn dan stof end’ stanck onreyn.

8   Als gras en hoy is hier des menschen leven,
Die heerlick bloeyt, zijnd’ een wijle verheven,
Als een schoone bloeme staend’ op dat velt:
Maer als de windt eenmael daer over drijvet,
Sy vergaet haest, soo dat niet langer blijvet
Haer plaetse daer sy voormaels was gestelt.

9   Maer Godts barmhertigheyt sal eeuwigh duren,
Hen die hem vreesen, end’ tot elcker uren,
Over kindts kindt blijft sijn gerechtigheydt,
Dien die sijn bondt houden sonder afwijcken:
Die sijnen wille steedts doen desgelijcken,
Vyt ’s herten gront met aller vlytigheyt.

10   Godt heeft sijnen stoel vastelick bereydet
In den Hemel, end’ sijn rijck uytgebreydet,
Den welcken alles onderworpen is.
Dies looft hem ghy Engelen sterck in krachten,
Ghy die daer uytricht met vliet en met machten
Sijn bevel, met haest en met vreught gewis.

11   Looft den Heer, alle ghy hemelsche scharen,
End’ maeckt hem groot ghy sijn trouwe dienaren,
Die sijnen wille tot aller tijdt doet:
Wilt al sijn doen over al heerlick loven,
En ghy mijn ziel, wilt den Heer van hier boven
Altijt groot maken met hert end’ gemoet.

[p. 353]

[De Brune]

Barmhertigh en genaedigh is de Heer,
Lanckmoedigh ende groot van goedertier’nheid.
⁺ Hy en zal tot den eynde toe niet twisten,
Noch en behoudet eeuw’lick vyandschap.

4   Hy en doet aen ons niet, nae onze zonden,
Noch en vergeldt ons niet naer onze feilen.
⁺ Zoo hoogh den hemel boven d’aerde is,
Zoo sterck is zijn gunst over die hem vreezen.
Zoo verre als het Oosten is van ’t Westen,
Doet hy onz’ overtredingh’ verr’ van ons.

Pause.

⁺ 5   Gelijck een vader zijnes kinds erbarmet,
Ontfermt de Heer zich over die hem vreezen.
Want hy weet, wat wy voor een maecksel zijn,
Gedachtigh zijnde, dat wy enckel stof zijn.
⁺ De dagen eenes sterffelicken mensches
Die zijn gelijck het gras, of als het hoy:

6   Hy bloeyt ghelijck een bloeme van den velde,
Die, als de windt daer over gaet, niet meer is,
En hare plaets en kent-ze nu niet meer.
⁺ Maer Godes goetheid is van eeuwigheden
Tot eeuwigheid, op alle die hem vreezen:
En op kinds-kind’ren zijn gerechtigheid:

7   Aen die, dewelcke zijn verbond wel houden,
En die aen zijn bevelen steets gedencken,
Om die in ’t werck te leggen en te doen.
⁺ De Heere heeft, daer boven in den Hemel
Zijn richterstoel en zijnen throon bevestight:
Zijn Koninckrijcke heerschet over al.

⁺ 8   Looft God den Heer, zijn Eng’len, stercke helden,
Die zijn woord doet, de stemme zijns woords hoorend’.
Ghy alle zijn heirschaeren, looft den Heer;
Zijn dienaers, doende zijn wil: al zijn wercken.
Looft God, op alle plaetsen van zijn rijcke:
Ghy mijne ziele, lovet God den Heer.

+ 5

+ 6

+ 7

+ 8

+ 9

+ 10

+ 11