Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

[p. 322]

[Datheen]

Den xciij. Psalm.

1   GOdt regeert, zijnde met eeren bekleedt,
Hy is verciert met kracht wijdt ende breedt,
End’ heeft d’aertrijck vast gemaeckt over al,
Dat het onbeweeghlick wel blijven sal.

2   Vwe stoel, Heer, eeuwighlick vast bestaet,
Ghy zijt voorwaer eeuwigh Godt met der daet:
De water-stroomen hen verheffen, Heer,
Sy tieren end’ rasen met allen seer.

3   Doch hoewel dat ’s Meyrs water-baren fel
Hen verheffen seer grouwelick end’ snel,
Die in den Hemel woont is de Godt mijn,
Die sal noch veel hooger end’ stercker zijn.

4   O Heer, seker is voor my uwen knecht,
De leer uwes monts, ja goet end’ oprecht:
Vw’ heyligheydt is een cieraet seer schoon
Vwes huyses, ’t welck, Heer, is uwen throon.