Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

Den xciiij. Psalm.

1   O Godt, ghy die Godt zijt der wraken,
En hart straft al onrechte saken,
Verschijnt, toont u in ’t openbaer,
Maeckt u op ghy die richt ’t aertrijck,
Betaelt den stouten al gelijck,
Nae verdienst haers hooghmoets seer swaer.

2   Hoe langh sullen de boose t’samen
Hen des quaets roemen sonder schamen,
End’ hen verblijden met hooghmoet?
Hoe langh sullen sy roemen koen,
Die niet anders dan boosheyt doen,
End’ stoutelick poffen onvroet?

3   Sy slaen, O Heer, dijn volck ontstucken,
V erfdeel sy gantschlick verdrucken,