Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

[p. 255]

[De Brune]

LXXVI. PSALM.

Een Psalm, Asaphs lied, voor den Opper-zanghmeester, op Neginoth.

1   GOd is in Iuda wel-bekent,
Zijn naem is groot in Israël:
In Salem, daer is zijne hutt’:
In Sion zijne wooningh-plaets.
⁺ Aldaer heeft hy de boghe-schichten,
Den schild, het zweerd, en krijgh verbroken. Sela!

2   Ghy zijt doorluchtigh, heerelick,
Ten aenzien van het roof-gheberght.
⁺ De kloeck’ van herten zijn berooft:
Zy hebben haren slaep gesluymt:
En gheene van de dapper mannen
Heeft zijne handen konnen vinden.

3   Van u ghescheld, ô Iacobs God,
Is t’saemen waeghen ende peerd
Ter neer ghezoncken, als in slaep.
⁺ Ghy, Heere, ghy zijt vreesselick.
En wie zal voor uw aenghezichte
Staen konnen, van den tijd uw’s torens?

⁺ 4   Ghy dedet uyt den hemel, Heer,
Een oordeel hooren, en de aerd’
Die was bevreest, en wiert gantsch-stil;
Als God tot het gericht op-stondt.
Op dat hy alle de zachtmoedigh’
Der ganscher aerd’ verlossen zoude. Sela!

+ 2

+ 3

+ 4

+ 5

[p. 256]

[Datheen]

6   Ghy sult ombringen ’t gantsche rot
Der woedende boosdaders quaet,
Elck doe beloften onsen Godt,
End’ volbrenge die metter daet:
Doet sulcks ghy die daer woont beneven
Des Heeren wooningh, hoogh verheven.

7   Brenght Godt gaven, die vreeslick is,
End’ wreeckt sijnen smaet ende schant,
Ia hem die door sijn kracht gewis
Den Koningen neemt haer verstant,
Die schrick’lick is end’ groot van waerden,
Allen Koningen op der aerden.