Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

LXXII. PSALM.

Voor Salomon.

1   GEeft, Heer, den Koninck uwe rechten,
En uw gherechtigheid,
Aen ’s Konincks zoon: zoo zal hy richten
Vw volck rechtvaerdelijck,
En met recht uwe onder-druckte.
⁺ De berghen zullen ’t volck
Den vrede draegen, en de heuv’len

+ 2

[p. 238]

[Datheen]

End’ als den dauw seer aengename,
Op dat verdorde landt.

4   Onder sijn Rijck sullen schoon bloeyen,
De goede menschen al:
In pays sullen sy soo langh groeyen,
Als de Maen schijnen sal,
Van d’een Zee streckt sijn Rijck gepresen,
Tot d’ander Zee bekent:
Van Euphrates sal ’t verbreydt wesen,
Tot aen des wereldts end.

5   Hem sullen met gevouwen handen
Mooren vallen te voet:
Oock sullen kussen sijn vyanden
d’Aerde met groot ootmoet.
Die in ’t Meyr heerschen end’ d’Eylanden,
Sullen geschenck doen reyn,
d’Arabers sullen met verstanden
’t Selve doen al gemeyn.

Pause.

6   Alle Koningen sullen t’same,
Hem aenbidden met een:
Die Heyd’nen sullen sijnen name
Prijsen, groot ende kleen.
Hy sal den armen t’sijner baten,
Verlossen die nu schreyt,
End’ helpen hem die is verlaten,
Vyt sijn ellendigheyt.

7   Hy sal den armen en den kleenen
Genadigh zijn end’ goet,
Den genen die schreyen end’ weenen,
Wert hy vriend’lick en soet.
Hy salse voor ’t gewelt bewaren,
End’ voor ’t bedrogh seer quaet:
Hy sal oock ’t bloet sijner dienaren
Hoogh achten vroegh end’ spaedt.

[p. 239]

[De Brune]

Oock door gherechtigheid.

2   Hy zal d’ellendigh’ des volcks richten,
Hy zal het arm ghezind
Verlossen: ende den verdrucker
Zal hy in stucken slaen.
⁺ Zy zullen u, ô Heere, vreezen
Zoo langhe als de zonn’,
En als de mane zullen wezen,
Van d’een tot d’ander eeuw.

3   Hy zal neer-dalen, als een reghen,
Op ’t af-ghemaeyde-gras,
Ghelijck des hemels droppelinghe,
Die d’aerde vochtigh maeckt.
⁺ De vroom’ zal bloeyen ende groeyen,
In zijnes levens tijd:
En daer zal veelheid zijn van vrede,
Tot dat ’t is zonder maen.

4   En hy zal van de zee af heerschen,
Tot aen de ander zee:
En van de groote hooft-riviere
Tot d’eynden van der aerd’.
⁺ d’Inwoonders van de dorre plaetsen
Die zullen van voor hem
Zich buyghen: zijn vyanden zullen
’t Stof lecken met de tongh.

5   En Tharsis Konincklijcke-Vorsten,
d’Eylanden verr’ en wijd,
Die zullen haere gaeven brenghen: Pause.
⁺ De Koninghen des lands
Van Seba en van Scheba zullen
Voortbrenghen haer gheschenck:
Iae alle Koninghen die zullen
Voor hem gheboghen zijn.

6   Hem zullen alle Heydens dienen;
⁺ Want hy zal d’armen-man,
Die roept, en den bedruckten, redden,

+ 3

+ 4

+ 5

+ 6

+ 7

[p. 240]

[Datheen]

8   Den armen sal hy oock uytgeven
Dat Arabische Gout,
Sy sullen hem alle haer leven
Dienen t’saem met eenvout:
Dat Koorn sal overvloedigh wesen,
’t Veldt vol zijnd’ over al:
Gelijck de boomen hoogh geresen
Des Libans ruysschen sal.

9   Dan sullen bloeyen in de steden
Borger ende Koopman,
Sy sullen toenemen in vreden
Gelijck ’t groen gras voort an.
Des Koninghs naem sal bekent blijven,
Elck sal dies doen vermaen:
Sijn roem sal soo lange beklijven
Als Son end’ Mane staen.

10   Der Heydenen alle geslachten
Werden hem onderdaen:
Sy sullen hen geluckigh achten,
End’ prijsen hem voortaen,
Sprekende: Gelooft zy de Heere,
Des volcks van Israel,
Die in ’t werck is wonderlick seere,
Ia hy end’ niemant el.

11   Heerlick gelooft werde sijn name
Tot in der eeuwigheydt:
De landen moeten vol zijn t’same
Van sijner heerlickheydt.