Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

[p. 170]

[Datheen]

Den Lij. Psalm.

1   SEght ghy Tyran, waer op ghy bouwet
Met gewelt en boosheyt?
Hoe staet ghy soo, ende betrouwet
Op uw’ ongerechtheyt?
Nochtans is Godts bystandigheyt
Ons dagelijcks bereyt.

2   V tong’ alleen schadet en quellet,
End’ is tot aller tijdt
Als een scheermes seer wel gestellet,
Dat seer scherpelick snijdt,
Ghy bemint valscheyt en dat quaet,
Meer dan ’t recht metter daet.

3   Om woorden die seer konnen schaden
Te spreken, zijt ghy snel:
Maer Godt sal u straffen end’ smaden
Ghy valsche tonge fel:
Ghy wert doorsneden en verdruckt,
Ia uyt u plaets geruckt.

4   Ghy boose ghy wert uytgehouwen
Tot den wortel met een:
’t Welck de vrome sullen aenschouwen
Met een vreese niet kleen:
En lacchende met uwen val,
Sullen sy spreken al:

5   Dit is hy, die niet heeft verkoren
Godt tot sijn hulp alleyn:
Maer op sijn rijckdommen al voren
Stelt hy sijn hert onreyn.
Hy heeft hem gesterckt met boosheydt,
End’ ongerechtigheydt.