Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

Den xxviij. Psalm.

1   O Heer, ghy zijt mijn sterckte machtigh,
Tot u is ’t dat ick bidde klachtigh:
Swijght niet stil, O mijn Godt gepresen,

[p. 81]

[De Brune]

⁺ Om aen te zien des Heeren lieflickheid,
En t’onderzoecken in zijn schoon paleys.

3   Hy deckt my in zijn hut, ten quaden tijde;
Hy berght my, in t verborgen van zijn tent:
En hy verhooght my, op een steene-rotze. Pause.
⁺ Mijn hooft zal boven mijn vyanden nu,
Die rondom my zijn, hoogh verheven zijn:
En ick zal offeranden des geklancks
In zijn tent off’ren: ick zal zingen, jae,
Ick zal den Heer Psalm-zingen-met-gezangh.

4   Hoort mijne stemme, als ick roep, ô Heere,
Weest my genaedigh, ende antwoord my.
⁺ Mijn hert zeyt u, Ghy zeght: Zoeckt mijn gezichte:
Ick zoecke nae uw aenghezicht. O Heer.
En berght uw aengezichte niet voor my.
Noch wilt uw knecht af-keeren in uw toorn.
Ghy zijt mijn hulp geweest, begeeft my niet.
Noch en verlaet my niet, ô God mijns heils.

⁺ 5   Mijn vader en mijn moeder my verlaten:
Maer God zal my aen-nemen. Doet my doch,
Heer, uwen wegh verstaen, en wilt my leyden,
In ’t rechte pad, om mijn verspieders wil.
Geeft my niet over in de quae’ begeert
Van mijne weer-partijders, ô mijn God.
Want valsche tuygen zijnder tegen my
Nu opgestaen, en een die wrevel blaest.

⁺ 6   Zoo ’k niet ghelooft en hadde ’t goed des Heeren
In ’s levens land te zien, ick waer vergaen.
Wacht op den Heer: weest sterck: hy zal uw herte
Verstercken: jae wacht en vertrouwt op God.

+ 3

+ 4

+ 5

+ 6

+ 7