Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

XXIV. PSALM.

Davids Psalm.

1   DE aerde komt den Heere toe,
En ’t ghene daerze vol van is:
De weereld, en die daer in woonen.
VVant hy heeft die zelfs op en aen
De zeen gegrondt, en hy heeft die
Ghevestight op de stroom-rivieren.

⁺ 2   VVie zalder klimmen op den bergh
Des Heeren? VVie zal staen ter plaets
Zijns heilighdoms? Die rein van handen,

+ 2

[p. 70]

[Datheen]

3   Die mensche sal segen ontfaen,
Godt sal hem oock wel gade slaen,
End’ door sijn goedigheydt bevrijden.
Sulcks is ’t geslachte t’aller tijdt,
Dat Godt soeckt met herten verblijdt,
O Godt Iacobs aen allen zijden.

4   Verhooght u groote poorten nu,
Eeuwige deuren verheft u,
Dat in-gae de Koningh vol eeren.
Wie is de Koningh soo geacht?
’t Is Godt d’overwinner met kracht,
Wiens macht niet en is om vermeeren.

5   Verhooght u groote poorten nu,
Eeuwige deuren verheft u,
Dat in-gae de Koningh vol eeren.
Wie is de Koningh soo geacht?
’t Is Godt der heyrkrachten vol macht,
Die groot is, ja een Heer der Heeren.