Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

XI. PSALM.

Davids Psalm, voor den Opper-zanghmeester.

1   ICk hoop’ op God. Hoe zeght ghy tot mijn ziele,
Zwerft als een voghel heen, nae uw gheberght?
VVant ziet de godlooz’ spannen haren boghe,
Zy schicken hare pijlen op de pees:
Om in het doncker nae d’oprecht’ te schieten:
⁺ De gronden werden zeker ne’er-ghevelt.
VVat heeft hy, die rechtveerdigh is, bedreven?

2   De Heer is in zijn heiligh’ tabernakel:
Iae in den hemel is des Heeren throon.
Zijn ooghen mercken aen, zijn ooghe-leden
Beproeven steeds de kind’ren van den mensch.
⁺ De Heere zal de recht’-en-vrome proeven,
Maer zijne ziele haet de goddelooz’,
En die, dewelcke daer ghewelt beminnen.

3   Als eenen reghen, stricken, vier, en zwevel
Zal hy doen vallen op de goddelooz’:
End’ een gheweldigh’ wervel-wind en storrem
Die zal ’t bescheyden deel haers bekers zijn:
⁺ VVant God de Heere, die is gansch rechtveerdigh,
Hy heeft niet als gherechtigheden lief:
Zijn aenghezicht neemt aenschouw op d’oprechte.

p. 32} [Datheen] [Datheen]

+ 2

+ 3

+ 4