Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

VIII. PSALM.

Davids Psalm, voor den Opper-zanghmeester, op Gitthith.

1   O Heere, onze Heere, hoe gansch heerlick
Is uwen naeme op de gansche aerde!
Ghy die uw glans, en uwe majesteit,
Tot boven al de hemels hebt gestelt.

⁺ 2   Zelfs uit den mond der kinders en die zuighen,
Hebt ghy, Heer, kracht gegrondt, om uw partyen;
Om zoo den vyand, en die wraecke zoeckt,
Te doen op-houden, en te niete doen.

⁺ 3   Als ick dijn hemel zie, ’t werck uwer vingers,
De maen en sterren, die ghy hebt bereydet;
⁺ Wat is den mensch, dat ghy aen hem gedenckt,
En ’s menschen zone, dat ghy hem bezoeckt!

+ 2

+ 3

+ 4

[p. 22]

[Datheen]

7   Ossen, Schapen, haer wolle, end’ haer vellen,
Die ghy op de bergen voet sonder quellen,
End’ op dat veldt weyden doet over al,
In bosschen, bergen, end’ in menigh dal.

8   De vliegende vogelen die wel singen,
De visschen des Meyrs, end’ oock alle dingen,
Dien ghy haer wesen, end’ den adem geeft,
Maeckt ghy hem onderdaen, jae al wat leeft.

9   O onse Godt en Heer seer hoogh gepresen,
Ten rechten moet uwen Naem heerlick wesen,
Vwes Naems heerlickheyt in overvloet
Streckt veel wijder dan den aerdtbodem doet.