Davids Psalmen, Gedicht, aen deene zijde, door Petrum Dathenum; aen dander zijde, door J. De Brune
(1650)–Johan de Brune (de Oude), Petrus Datheen– Auteursrechtvrij
[pagina 5r]
| |
[pagina 5v]
| |
digh, ten opzicht van de stoffe, om niet alleenelick opgelicht, maer op een gouden autaer geleght en geviert te werden. Het zijn gedichten van een Koning, jae van de Koningh der Koninghen, God zelve. Deze zijn voor dezen, by verscheyden, oock met konstighe zoetheid, in rijm ghebracht, maer hier en daer jammerlick gescheurt, ghelapt en onthaleweyt. Hier vertoonen zy haer eenvoudigh, zonder omhanghsel (hoewel in een Neerlandsch kleed) gelijck die van die lieffelicke Zanghmeester gespeelt en gezongen geweest zijn. De toon en vloeyende maete, die haer te vooren | |
[pagina 6r]
| |
ontbrack, en onvindbaer scheen te wezen, is eyndelick naer groote moeyte, en vele nagelbeten, gevonden. Gods heyligh Boeck zoo net, en zoo loffelick overghezet zijnde, werdt noch dit eenighe vereyscht, dat een rechtmaetigh Psalm-werck, by Gods eygen woorden blijvende, in kerckelick gebruyck ghebracht werde. Of ick die zaecke met de naelde gheraeckt, en het rechte wit beschoten hebbe, en durf ick my niet aen-matigen: een taelkundige Dichter zal dat best konnen oordeelen, of oock de ghene, welcke de moeyte niet en zal vervelen, de nieuwe overzettingh daer by te | |
[pagina 6v]
| |
verghelijcken. ’t En is gheen School-of Kercke-leeraer, die dat ter hand ghenomen heeft (hoewel hy oock de arcke van nae by ghezien heeft, zonder sterven) maer die zich roemt te wezen een Christelick Politijck, en met namen van uwe H.G.M. een zeer oodmoedigen Dienaer J.D.B. |
|