Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur

[p. 336]

Ich sjtoung bie zie kruuts
Thorns

Ich sjtoung bie zie kruuts
Aan ne linjelaan
En ich zaag nao zie leid
En ich spraak Hem aan:
Waat hingste dao blouêt
Aan die kruuts en allein; -
Waat hingste dao douêt
In den douêt es 'ne sjtein!

Wem hiët dich dae krans
Om dien huiet* gedaon,
Dich mèt henj en veut
Aan det kruuts geslaon?
Dien haor hingjt vol drek
En die lief naog vol bloot; -
Zèk, waorste te gek
Vuèr die volk of te good?

Waat vöngste toch aan,
Want dien hert is gewondj?
Waat kwaod deei dien hert
En waat leid diene mondj?
Toen zagter bedreufdj -
- En zien hert zaag ik slaon:
‘Dit höbbe mich kinjer
Van Limburg gedaon.’

Jac. Schreurs