Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur



[pagina 337]
Tungelder, 1945 Tungelroys Ich dink, mie Tungelder aan alles wat ich bie uch kreeg, Aan 't gastvrie ongerdaak, wie alle minse mich verlete. Ich heb bie uch te zieër vul klùmp verslete Bie 't sjravele langs eur slechte weeg, Om voort eur leeflikheid en wermdje te vergaete, Want naomenandj bie mich de einzaamheid nog steeg Woortj gae mich miëe vertroedj en won ich alle sleeg: In eure sjoëet waas ich gerusdj gezaete! Zoëe vonj ich hòès, mien wèrk, mien gooie minse, En euv'ral stong veur mich de koffie klaor. Och, 't aafsjeid veel mich wul hiëel zwaor! Doch plicht en oajers hebbe-n-angere winse... Ich zeen de rèngel dröppe-n-oppe stadse stroate En veul mich, miëe als oëets van uch verloate! Halfers Nor