Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur

[p. 209]

De vos en den ooievaar
Maastrichts

Op zekeren daag moos ene loeze vos
Meister ooievaar ten ete vraoge.
Toch wouw euze slumme vrund
Ziech neet op te hoeg koste jaoge
En maakde drum veur de okkazie
En manjefieke dunne sop,
Meh deende die daonige traktaassie
Op ene teleur aon laankbek op.
Wie dee ouch sjravelde, heer kos bekans
Met zene sjnavel niks binne werreke,
In dat Reinsje lepzjde* en vraot
En zjus mer doog of er niks merrekde.

Um ziech veur zoen verneukerei
Ins good te kinne rattrapeere*
Vroog ten ooievaar neet lang denao
Of Reinsje bei häöm kaom soupeere.
Dee naom aon en meldde ziech op tied
Bei de gashier dee em inviteerde
Met daonig gooien appetiet,
Die bei euze vrund wel noets mankeerde.
Dee wouw ziech dao ins goon begaoie
Aan de lekker bufkes in et versjeet,
En kraog op veurhand al sjevraoje*
Door de vleisreuk, boe heer loch vaan heet.
Dao kump et verwach gerech op taofel,
Klein stökskes vleis, et is zjus zene smaak,
Meh opgedeend in en groete vaas
Boe de smale hals et oonmeugelek maak
Dat de vos zen sjnoets dao kin passeere.

[p. 210]

 

De lange sjnavel geit good tedoor.

 

De vos moot neuchter retireere

 

En geit besjeemp gaw devaandoor.

 

Zen start tösse zen pu gedreve,

 

Slöp heer nao hoes tou met belump.*

 

 

 

Bedregers, et is veur uuch gesjreve!

 

Zörreg dat et uuch neet euverkump.

 

 

 

P.H. Vantreech