Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur

[p. 178]

Riddenaassie
Maastrichts

Pau zag ins tege iemand:
‘Greun kump vaan geel en blauw.
Dus: zeen iech alles greun en geel,
daan trèk iech nao 't blauwe touw.

Blauw en roed gief maof.*
Dus: bin iech roed vaan ergernis
en drejt ziech blauw àl veur miech aof,

daan weur iech maof vaan kaw.
Wie ruimp ziech dat noe good:
Iech weur maof van de kaw

en roed weur iech vaan gif,
meh giftigheid brink wermde mèt.
Boe-in zit noe de kif?

En es miech alles drejt
en weurd miech greun en geel
veur d'ouge doorgezwejd,

daan krijg iech 't neet kaaid
meh veul miech fèl bezwèt.
Weurd mie verstand te aaid

um good te snappe noe
wie wermde kaw aofguuf?
En toch, toert,* is 't zoe,

want greun kump vaan geel en blauw,
en blauw en roed gief maof...’
‘Loup nao de noondetjouw!’ ...zag iemand tege Pau.

Harie Loontjens