Vuër de varrejaasje
Hoensbroeks
Ich hawt van et proza, dat op mich aa-kumt gekaeërt wie d'r man van et hieëringsvruimesjke aan de drieë van de gats: mit auge es van ein ków die zich versjlik haat, en mit knijje die zich gemutelich beloere doeër de laoëker van zien brook...
Ich hawt va wuërt, die effekes mer knakke es wens-te d'r kop va ne sjwaeëgel eweg sjtrichs, of es went eine neest mit mónt en naas en auge toe...
Ich hawt va wuërt die op éns va wiedvoert taeënge mich aa-vleege, wie ei sjtruësjpierke van ónger de panne oet mit get sjpinnegewaeëf aa zich; of wie tejjere taeënge dr plafón die zich in dauzent kartale krake, en hötse valle in dr kop van daeë ze haat opgewórpe...
Ich hawt van et proza dat koekelaakt wie ein hinnes... Ich hawt van et proza dat op mich neer kladderdaatsjt wie ne sjuiter panne va gn daak...
Heja, es te mich 'ns knatsj wils make, zoeë knatsj, zoeë sakkermiens-kirjoeële-knatsj dat ich dr paeëreboum gaoë zétte in ein ziejsjoeëtel,* en mit allebei de puët de maoët houw van dr Wilhellemus, - es te mich zoeë knatsj wils make, werp da get proza vuër mich op gn dösj woe ich op blaoëze mót es wie op ne glujjetige bookeskook, blaoëze en nog 'ns blaoëze, en dat ich dan óm mót drieë óm et van dr angere kant te besjnoutse, blaoësentaeëre; - en da weer trük drieë, en weer blaoëze mót en sjnoutsentaeëre zoeë lang blaoës dat mich et voordook van de kumbakke* sjpliet, sónger dat ich 'ne hawve millimieëter of ein huuf dr va gesjnap höb -: wils-te mich zoeë knatsj make wie ich effe zag, zèk mich da naoë al mie gesjnouts en blaoëze, dat dàt noe 'ns nüj Limburger proza is, van ei gans eifach saoërt nog waal, mae das-te auch nog anger höbs woe mieë kawaw i-zit: proza, vét wie gekaoëkde verkesköp mit krintesaws op, en ein un, woe me zich 'ns aa laa* ka, en woe dien vrouw toch zoeë heppig op is - (op dat proza mit kawaw i, mein ich)...
Ich hawt va wuërt die ich zoeë in éns zieë sjtaoë, wie moeëreboeënesjtruuk woe de mieëlje uëver sjpanseere...
Ich hawt van et proza dat ruiïg is en geras wie 'ne awwe sjloep langsj dr waeëg, of wie ei blaeëdje verdruëgt kappesmoos i ne kniensjtall’...
Ich hawt va wuërt die van hot en haar bieeigesjrap zi, mit dr raeëk of de roeffelsjöp, da's mich gans egaal, - en da gebrietselt* waeëre en geknaeët en róndgewinsjelt wie gehaks i gemale besjüte mit gekrüdes: ich hawt dao va, ómdat vr da mit oos gans hoeshawwe dr'óm bie kónne zitte, et Sondessjmiddes naoë dr unjere,* - (et klei kindj mit dr sjolk vol pap, en ich i gn hummesmoewe en baasj* in de sjoon) - de auge toe düje, en wagewied-gapentaeëre zègge es ich bis drie getélt höb:
Hawawázes! alweer get sjoeëns!
Hawawawázes! alweer ei gedich in ech en ónverzawte Limburger dialek.
Hawawawawázes!
Paul van Hoensbroek
Auteursrechtelijk beschermd