Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur



[pagina 21]
Es dalek ien 't vreugjaor Eijsdens Es dalek ien 't vreugjaor de mejheudsjes bleuje,* de hoonder weer dabbe ien de pratsj vaan de gut, es langs de Voor de zeelvere kettekes greuje,* en op de krejjehoop weer de naachtegaol flut;* daan weet iech vaan Eesjde neet genog te kriege, en of iech hie loop of dao, sjteet ziech um allemaol, want gaans Eesjde is miech leef, iech kin 't neet sjwiege, van aon de Zieëp pos aon de Blauwe Paol!* Tungs uuch ooch neet, dat es de paosklokke lujje, 't dik sjuus is of Eesjde ien de bleuj baw verdrinkt? En heb d'r noets, zoe umtringt dat de boere geun hujje, gehuurd wie de lieuwerrik boeëve de Knuuëvelkes zingt?* En begint 't uuch baank nao de pinksjte ooch zoe te kloetse* dao binne? veult gier uuch daan ooch zoe werrem en zoe joonk, es de mansluj geun verve en de vrolluj geun poetse, es d'n tied dao is vaan oos Eesjdese broonk?... Eesjde, este nieks hejs vaan al d'n plezeerkes, geng keermes, gee rejje, jao, geng herremenie,* geng bals, geng konzaere, geng vlaoje, geng beerkes, alleng mer broonk-zoongdeg pos 'n oor of twie, daan wier dat hèl genog vuur e gaans jaor op te taere, dat makde-n-'t gemies vaan al 't aandere good. Mè as z'ooch oets vaan ze laeëve oos broonk zouwe waere, daan hej v'r vuur de resj jummes ooch zeen noch mood! Jeanne Theunissen